Groei & Ontwikkeling.

Bewust leven bestaat voor mij voornamelijk uit persoonlijke groei en ontwikkeling. Ik groei als mens en leer mezelf en wie ik authentiek ben steeds beter kennen door iets (af) te leren. Mijn manier van ontwikkelen gaat via positieve desintegratie, lange tijd eigenlijk zonder het te weten. Dat ik zo graag iets wil (ont)leren en persoonlijk ontwikkelen, hangt niet toevallig samen met mijn teken volgens de Maya-astrologie : Zelfbestaand geel zaad. Groei is mijn innerlijke kracht en het is ook mijn manier om het leven vorm te geven. Mijn groei en ontwikkeling weerspiegelt zich het best in contemplaties en de dagboeken die ik af en aan bij houd voor de laatste 15 jaar. Deze dagboeken vertegenwoordigen mijn beleving, mijn waarheid. 


Een jaar schrijven.

Gedurende 1 jaar verken ik wekelijks al schrijvend een thema, met de bedoeling mijn authentieke ik opnieuw te ontdekken en spelenderwijs uit te zoeken hoe het een en ander in mijn leven met elkaar in verband staat. Gaandeweg het schrijven merkte ik, dat ik door het schrijven en het daarin blootleggen van mijn ziel stukje bij beetje mijn in het leven opgedane trauma's aan het verwerken was. Ik heb de stukken die daarop nog volgenden er bewust voor gekozen om daar nog dieper op in te gaan. Het is geschreven vanuit mijn persoonlijke beleving, mijn waarheid. Niet meer en zeker niet minder dan dat. De mensen die een hoofd- of bijrol spelen in deze contemplaties, heb ik uit compassie een andere naam gegeven. 

Week 28: De grote liefdes in mijn leven

Dit stuk gaat over de liefdes in mijn leven. Dat hoeft niet per se te gaan over personen. Dit is weer een onderwerp wat ik even heb laten liggen om te sudderen. Ik kon niet van de eerste keer bij de juiste toon en kleur komen voor dit stuk. Laat staan het bepalen van de onderwerpen waar ik over wil gaan hebben. Ik kan veel kanten op met zo’n onderwerp.

Lees meer »

Week 27: Het eerste deel van mijn tienerjaren

Amai. Het eerste deel van mijn tienerjaren. Dat beslaat zo een beetje midden jaren 80. De lagere school werd verwisseld voor de middelbare school. De veilige omgeving van de lagere school werd achtergelaten. Het schoolplein van de lagere school, daar had ik 6 jaar met veel plezier gespeeld. Ik kende mijn klasgenoten en mijn klasgenoten kenden mij. In feite leefden we, leefde ik in een enorm fijne, veilige bubble, cocon, waar de buitenwereld eigenlijk maar amper tot doordrong. Het was een zwaar afscheid van de lagere school weet ik nog wel. De meesters/juffrouwen hadden zelden zo’n hechte groep meegemaakt. In die cocon, voelde ik mij veilig en waande ik mij zelfzeker. Opgenomen in de veilige vertrouwde sfeer van de groep, kende ik geen onzekerheid. Ik had de ruimte om mezelf te zijn.

Lees meer »

Week 26: Historische gebeurtenissen

Hoe heb ik historische gebeurtenissen beleefd? Welke gebeurtenissen waren dat? En hadden deze gebeurtenissen impact op mij als mens, en op mijn kijk op de wereld?Ik heb dit onderwerp uitgesteld omdat ik niet goed wist hoe dit onderwerp aan persoonlijke groei en ontwikkeling te knopen. Nu ik zomaar ben begonnen te schrijven, voel ik dat het vanzelf aan zal komen waaien. Daar mag ik best wat meer op vertrouwen. Ik stel het schrijven uit omdat mijn mind geen ideeën kan verzinnen. Maar mijn beste ideeen komen intuitief binnenvallen. De mind is een hardschreeuwer, mijn intuitie fluistert. Dat betekent dat ik bewust aanwezig hoor te luisteren. Doe ik dat niet, dan hoor ik alleen het ‘lawaai’ van de mind. Maar goed, dat niet geheel terzijde.

Lees meer »

Week 25: Familievakanties

Ja, nou. Vakanties. Vakanties met de familie dan nog wel. Nu kom je me toch met een onderwerp aanzetten. Nou niet bepaald een waar ik veel enthousiasme voor op kan brengen om eerlijk te zijn.

Lees meer »

Week 24: Invloeden

Wie ben ik tegengekomen in mijn leven, die een, blijvende, invloed op mijn wereld hebben gehad? Onverwachts hik ik tegen deze vraag al even aan. Ik verwachtte gelijk los te kunnen gaan over die of gene die een invloed kregen op mijn leven, maar ik blijf het antwoord op die vraag best lang schuldig. Waarschijnlijk heb ik simpelweg niet genoeg tijd genomen om stil te staan bij deze vraag. Nu ik ervoor ga zitten en even mijn gedacht erover laat gaan, dienen zich een paar mensen aan.

Lees meer »

Week 23: Goede daden

Goede daden dekt eigenlijk de lading niet helemaal. Het gaat meer over dienstbaar zijn. Maar goed, het is weer zo’n onderwerp, dat ik even dien te laten bezinken om er dan goed over te kunnen beginnen. Veel komt er, ook na even een poosje bezinning niet naar boven. In eerste instantie zoek ik naar het ‘grote’ en het ‘belangrijke’. Collecteren is zoiets. Dat heb ik twee jaar met veel plezier gedaan. Toen vond ik het wel genoeg. Ik had eens iets horen waaien over dat de gelden die de goede doelen ontvangen voor het grootste gedeelte ergens anders terecht kwamen. Dat had genoeg achterdocht bij mij gewekt om het een volgende keer te laten.

Lees meer »

Week 22: Fouten uit het verleden

Het maken fouten. Niet mijn favoriete bezigheid. Zeker niet in de eerste helft van dit leven. Perfectie was de norm. Alles wat minder was dan 0 fout werd afgestraft of kon rekenen op commentaar. Na een aantal van zulke episodes, was ik vlug klaar met fouten maken. Ik had geen zin meer in steeds maar de les gelezen te worden. Over iets belangrijks, d’accord. Maar als ik bij, in mijn ogen, iets pietluttigs, net zo’n grote preek krijg als bij een flinke miskleun, dan klopt er iets niet.

Lees meer »

Week 20: Uit huis

Het volgende hoofdstuk in deze cyclus van een jaar schrijven gaat over uit huis gaan. In feite ben ik 3x uit huis gegaan. En keer om te gaan studeren, een keer om op mezelf te gaan wonen en de laatste keer om uit mijn geboorteplaats naar ver weg te verhuizen.

Lees meer »

Week 19: Mijn kinderjaren

Deze blog was er bijna bij ingeschoten. Ik zag het nog net op tijd. Eerst deze blog, voordat de volgende twee komen, die ik al wel geschreven heb. Mijn jongere jaren stonden voor wat mijn ouders betreft in het teken van ziekte. Niet voor mij. Ik ben inderdaad ziek geweest en goed ook. Ik was toen nog zo vers op de wereld dat ik daar bewust niets van heb meegekregen. Ik heb er wel iets van kunnen voelen tijdens een regressiesessie. Dat was niet geweldig. Zo, wat was ik, amper een paar dagen oud al een intens en koppig wezen. Ik heb me zo druk lopen maken en eigenlijk op lopen te vreten, dat ik er ziek van ben geworden. Maar, dat heb ik dus niet bewust meegemaakt. Voor mezelf stonden de eerste jaren in het teken van leren. Nog voor ik naar de kleuterschool ging, kon ik al lezen en schrijven. Ik praatte al als een grote mens en wist mezelf de klok te leren lezen, door iedere 5 minuten mijn ouders aan de kop te zagen hoe laat het nu is, en nu, en nu, en nu. Volgens de verhalen ben ik een rustig en blij manetje geweest. Dat zie ik terug op foto’s, dus dat kan goed kloppen. Ik zou een klas of twee hebben mogen overslaan, maar dat is nooit gebeurd. Ik heb daar pas een jaar of wat geleden van gehoord.

Lees meer »

Week 17: De beste dag van mijn leven

Noem eens een paar van mijn beste dagen op in mijn leven tot nu toe. Ik dacht daar eens flink te keer te gaan. Het valt anders tegen om met dagen voor de dag te komen. Eerst filter ik in het wilde weg. Welke dagen komen spontaan naar boven. Dat zijn er niet geweldig veel. Dan ga ik mijn leven na op belangrijke gebeurtenissen. Dat levert nog niet veel op. Dan verschuif ik mijn filter naar mijn leven per 10 jaar. Dat heeft net zo min resultaat. Maar goed, al bij elkaar kom ik misschien wel tot het een en ander.

Lees meer »