Dagboek deel 37: 2017, 6 juni 2017 t/m 20 juni 2017

Gepubliceerd op 24 november 2023 om 10:55

6 juni 2017 (magnetische tovenaar)

De weg naar Spijkenisse was niet moeilijk, maar vol van tegenwerking. Doorzetten en alles kwam goed. Ja, een gemanipuleerde beschermer, waardoor alles als een steen binnenkomt, keihard, zonder filter. Savonds met de man van de vloekheling gemaild voor een afspraak. Ik hoef niet zo op mijn kop te laten zitten. Mijn gevoel mag ook uitgesproken worden.

 

7 juni 2017 (lunaire adelaar)

Hoe prachtig een coach/healing sessie werkt. Mij juist geen handvaten geven maar iets toestoppen wat ik zelf mag uitpakken als ik er klaar voor ben. Vandaag dus. Ik word er helemaal gelukkig van. Moe begonnen, maar gelijk sochtends aan de slag om smiddags weer rustiger aan te doen. Niets uitgesteld. Wat ik voelde dat ik moest doen, heb ik gedaan.

 

10 juni 2017 (overtoon spiegel)

Een spiegeldag. Smorgens al gelijk met Amaya. In de middag schakelde mijn humeur om. Had geprobeerd om op alles af te geven. Leverde ineens een onverklaarbare omslag op. Met de juiste muziek werd ik eigenlijk in een toestand gebracht waar mijn emoties begonnen te stromen. Wat een opluchting en wat een flinke tranen. Dat voelde serieus fijn. Mijn gevoel liegt niet. Daar mag ik vanuit gaan.

 

12 juni 2017 (resonante zon)

Och, nu zie ik dat het een GAP dag is. De vloekverwerking die zaterdag begon heeft zich in alle hevigheid voortgezet. Niet goed geluisterd naar mezelf. Maar 1/2weg hersteld en toch op de vraag van de ziel geacteerd. Sindsdien voornamelijk in bed met knuffels, inclusief de oude teddybeer.

 

13 juni 2017 (galactische draak)

Nog net als gisteren begonnen met rustig aan en ontspannen. Even wat langer uitslapen om dan 2 mailtjes te ontvangen die een mens goed doen en een telefoontje om op sollicitatiegesprek te komen. Daarna ging het een stuk beter. Geschreven en met de iTunes opschoning/herschikking bezig geweest. Voel me nog altijd goed. Dat doet deugd.

 

16 juni 2017 (spectraal zaad)

Sollicitatie toch wel spannend. Niet geworden. Niet dat ik het niet goed deed, de ander paste beter in het team. Prima. Toch wat te veel aan mijn hart laten komen. Smiddags weer rust nemen.

 

Van 16 juni op 17 juni 2017

Even geleden dat ik hier kwam om te schrijven. En inmiddels is er veel gebeurd.
Naar Spijkenisse geweest. Een hele belevenis. De reis dan toch. Het consult was helemaal precies zoals het bij mij past. Geen hapklare brok, maar iets inbrengen wat ikzelf de dag naderhand uitvind, ontdek en neerzet. Amaya profiteert er van mee.
Doorverwezen naar een man die spirituele blokkades oplost. Zo’n blokkade wordt soms een vloek genoemd. Ik heb zijn site bekeken en ben direct tot handelen overgegaan. Moest een paar dagen wachten, omdat hij niet aanwezig was volgens de reply-mail en toen opnieuw gemaild. Toen is de zaak in gang gezet. Dat leverde op 10 juni een bijzondere dag op. Een paar dagen terug kwam er een nieuwe knuffel binnenzeilen. Een nieuwe kikker. Deze kijkt op een heel indringende intense manier heel compassierijk.
Het proces van de zielsheling/vloekoplossing/ spirituele blokkade verwijdering, daarin speelt zij een belangrijke rol.
Op zaterdag voelde ik mij, opnieuw, emotioneel worden. Ik voelde het de dag tevoren al. Zaterdags kwam het er echter uit in golven. Huilen, flink, met dikke, dikke tranen. Amai, wat een opluchting gaf dat. Het moest ook zo zijn. Ik had helemaal bijpassende muziek uitgekozen, per ongeluk. Die triggerde mijn gemoed nog eens extra. Hij kijken in de ogen van Zelda, de nieuwe kikker, gaf er nog een extra dimensie aan.
De emotionele verwerking die zaterdag was gestart nam een pauze op zondag,toen we naar de dierentuin gingen. Maandag kwam het weer terug in alle hevigheid met hoofdpijn en al. Toch gekozen om mee te gaan naar de intratuin, maar dat was een verkeerde beslissing. Ik werd teruggefloten en stond mezelf toe er naar te luisteren en te gehoorzamen. Amaya reed me terug naar huis. Daar heb ik de rest van de dag geslapen. Zo goed als de hele verdere namiddag dan toch. Ik heb er zelfs mijn oude teddybeer voor naar beneden gehaald, van de zolder.
Heb nog wel toegegeven aan de grote behoefte om te liggen maar voelde me vergeleken met de vorige dag al veel beter.
Ik mocht voor de eerste keer op gesprek komen, sinds ik aan het solliciteren ben. Het was wel een goed gesprek, maar ik was wat zenuwachtig, wat mij hinderde bij het mezelf zijn. Toch was ik het bijna geworden, had ik beter in het bestaande team gepast.
Daarna weer even rustig aan. Ik had me met de boodschappen en de extra uitloop daarvan wat te druk gemaakt. In de nacht dan weer energie over en zodoende nu dit aan het verwerken

 

17 juni 2017 (kristallen slang)

Regeneratiedagen bioritmisch niet helemaal top en de inzet van de verwerkingstijd van de omkering van de vloek maakt me labiel qua energiehuishouding en balans. Een lach maakt veel verschil. Dat kon ik voelen. Toch wel 2x uit balans geweest maar met veel rusten de rest van de dag goed doorgekomen. Toch de uren van de afgelopen nacht wakker, die tol eisen. Maar al bij elkaar heb ik het goed verwerkt en nog lekker gekookt.

 

19 juni 2017 (magnetische hand)

Mijn regeneratiedagen van deze 20daagse cyclus loopt gelijk aan mijn 3 weken regeneratietijd voor wat betreft de omkering van de vloek cq spirituele blokkade cq gemanipuleerde beschermer.
Aan de Torenakker werd ik weer een aantal keer op mijn knopjes geraakt. Ik begrijp dat niet. Ik verwacht een beter weten, maar ook hier schat ik de situatie rooskleuriger in dan hij is, en krijg ik op die manier opnieuw de kous op de kop.
Ik heb er weer veel van opgestoken. Het was mooi dat snachts toen ik merkte dat ik de avond aan het herkauwen was, dat ik eerst uitvogelde wat ik niet passend vond bij de ander, gezien vanuit mijn perspectief en referentiekader.
Daarna vroeg ik mezelf af wat ik hier van kon leren. Hoe zou ik het een volgende keer anders doen. Hoe kan ik mezelf verbeteren, hiervan leren, om een dergelijke situatie een volgende keer beter het hoofd te bieden.
Ik merkte bijvoorbeeld dat ik moeite heb met afstand houden. Daarmee bedoel ik dat ik met heel mijn lijf en leden in een discussie/situatie stap, tot in mijn tenen gepassioneerd en dat ik op die manier het overzicht over de situatie verlies. Pas tijdens het herkauw moment, zie ik en weet ik wat ik beter had kunnen zeggen of antwoorden. Dat gebeurt mij wel vaker. En ondanks het weten trap ik er toch weer in. Ik laat mij vlug meeslepen door mijn emoties. Die emoties zorgen ervoor dat ik in een tweegesprek dan niet het punt kan maken wat ik had kunnen bereiken was ik niet bevangen geweest door willekeurig welke emotie of principe dat wordt geattaqueerd.
Dat ligt voor een groot gedeelte ook aan hoe de ander reageert in het gesprek. Op wat voor manier deze zich opstelt, maar ik bemerkte bij mezelf sowieso een te grote mate van gehechtheid. Als ik mij wat meer onthecht, het gebeuren op zich en/of de inhoud ervan wat minder belangrijk vind, dan hoef ik, zonder mijn standpunt los te laten, mij niet zo mee te laten slepen op de energie van het moment. Er wordt een strijd ingezet, die volgens mij, heel geen strijd hoort te zijn.
In mijn optiek leg je gewoon 2 of meer meningen langs elkaar zonder ze te gaan zitten afstrijden. De meningen mogen allemaal bestaan. De een hoeft de zijne tegen die van iemand anders niet te verdedigen. Dat creëert juist de strijd die ik niet voorsta. Ik wens zo ook niet behandeld te worden. Toch gebeurt het omdat ik het overzicht verlies wanneer ik mij laat meeslepen.
Daar wil ik bewuster mee leren omgaan, zodat ik gefundeerd en zonder gechargeerde reactie een meningsuitwisseling kan ingaan en afronden zoals ik dat wil.
Het is niet iets wat ik heb geleerd. Zoals ik zoveel niet heb geleerd, waar je zou verwacht hebben dat het wel was gebeurd. Hoewel, dat is achteraf gemakkelijk zeggen. Ik heb ook toen in het moment gezeten in plaats van uit te zoomen en de situatie te overzien. Wat dat betreft is er ons toen weinig geleerd. Be it at school or at home.
Maar goed, ik weet ook pas sinds kort wat ik wil en hoe ik het wil. Daar had ik 30 jaar terug geen benul van. Nu ik 44 ben, mag ik het zelf gaan uitvissen en dat bevalt me eigenlijk wel heel erg, moet ik zeggen. Vannacht dus voor het eerst sinds lang weer eens herkauwd en er van wakker geworden.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.