Hoe de tijd vliegt
Tussen de buitenwereld
en het gedeeltelijk gesloten gordijn
bevindt zich de ruit
doorheen welke jij tuurt
weemoedig zittend in de vensterbank
naar al wat er gebeurt
(een oud vrouwtje, die haar tuin
en het trottoir stofzuigt)
(zoals het wachtend hoofd
in een gedicht van Anne Sexton
wat ik laatst las)
totdat
je je hoofd naar me wendt
met die grote droeve kijkers
die lijken te vragen of ook jij zo gek bent
Alsof je je plotseling
realiseert
hoe de tijd vliegt
dat het gordijn
langzaam maar steeds
meer toegaat
Dooi
Sneeuw smelt
gelijk mijn hart
smeltwater druppelt
gelijk mijn tranen
Zonsopgang
opent mijn ogen
De zon schijnt
een lach op mijn gezicht
de zon brandt
mijn tranen droog
Zonsondergang
doet mijn ogen sluiten
Dauw vormt
zweet op mijn voorhoofd
Koude witte maan
weerspiegeld in vloeistof
Vorst laat niet op zich wachten
het water te kristalliseren
Hopen dat de dooi invalt
hopen dat de dooi invalt
Eeuwige traan
Als een traan
in een oog
geboren worden
Het levenslicht
weerspiegeld
in haar transparantheid
Als een traan
te leven
op een wang
Onverschrokken of schuchter
onderweg, steeds kleiner van omvang
Als een traan
op een lip
te sterven
Een te worden
met de mond
die je lief hebt
Tot op dit
moment
heb zelfs jij
het levenslicht
niet mogen
zien
Bang als ik ben
voor het
onuitwisbaar spoor
dat je dan
achterlaat
Bang als ik ben
voor mijn tong
die jou misschien voortijdig
uit het leven
weglikt
*
Ondanks dat
zul jij
de eerste
zijn
Mocht ik huilen
wanneer ik
mijn tong uitruk
De mooiste
traan ooit
geboren
Levend op
mijn wang
stromend langs
mijn lippen
de dood voorbij
Etenswaar voor gedachten
Sommige mensen
kloppen hun geluk
af op houten tafels
Het enige
wat ik afklop
is de as
van mijn sigaretten
*
Lang zullen we leven
nog langer zullen we dat niet
-
We zullen vreugde kennen
en nog meer verdriet
Maar er is niemand
niemand die het ziet
-
De zon lijkt te schijnen
maar eigenlijk regent het
regent het dat het giet
-
Lang zullen we leven
Weing zullen we beleven
Maar doodgaan? Nee
Doodgaan willen we toch maar niet
*
De zon
De zon schijnt
De zon schijnt heilig
achter de wolken
Achter de wolken
Achter de wolken
schijnt de zon
ook wel eens bedroefd te zijn
*
Als je merkt
dat je neus
loopt
Bedenk dan
dat oude
demente mensen
alles laten
lopen
Dan valt
het allemaal
nog wel mee
*
Hoop
Dweilen met de kraan open
En wachten tot het water
Moe wordt van het lopen
*
Stilte
“Wat is stilte?” gebaarde de dove
tot de blinde
“Stilte” zei de blinde
“stilte is wat u hoort”
“Dat is toch ongehoord” gebaarde de dove
die hem misverstaan had
“Mijn excuses” zei de blinde
“Ik zag niet wat u zei”
*
Nu is het resultaat
van de botsing
die ontstaat
tussen het verleden
en wat nog komen gaat
Nu is de toekomst
van het verleden
Nu is het gepasseerde
voor wat nog niet bestaat
Het heden leeft
in het verleden
voort
*
Hoop
Deze ochtend zag ik
een zweefvliegje
opstijgen
vanaf de balkonmuur
Juist toen
de wind,
die stormachtig
geweest was
ging liggen
“Nee, zo desperaat ben ik niet,”
dacht ik,
en ik haalde
de fles terpentijn
terug van mijn lippen
*
Some smoke to remember
Some smoke to forget
As is de herinnering
*
Er was eens een man
die had het nobele streven
ooit eens geruisloos te kunnen zweven
Dat hoefde niet lang te zijn
Heel even was genoeg
“ ’t klinkt misschien gek,
maar zie het als een drang,
zeg maar een manier van leven,”
Zei hij, terwijl -ie,
zittend op een boomtak,
vol verlangen en bewondering
opkeek naar de wolken
die wit en wollig voorbijdreven
*
AAN L.
Van hoe dichter
De dichter
Zijn ziel
Aan de lezer
Openbaart
Hoe meer tranen
Hij vergaart
(op het witte blad
papier)
die al twinkelend
als muntgeld
vallen
in een
omgekeerde pet
van een
straatartiest
*
Iedere keer
Wanneer
Ik in de spiegel
Een blik op de klok
Werp
Bekruipt
Me een zwaarmoedig
Gevoel
Aan gene zijde tikken
De wijzers
De tijd terug
Maar mijn
Spiegelik
Wordt er
Geen rimpel
Jonger op
*
over mijn spiegelik
gesproken
Ik wacht
Met smart
Op het moment
Dat hij in de spiegel verschijnt
In mijn afwezigheid
*
Een spiegel:
Het geschenk
Voor de
Paranoïde mens
Reactie plaatsen
Reacties