Week 3: Bijdragen

Nou, dit onderdeel heeft veel tijd nodig om tot een stuk te komen. En ik weet eigenlijk nog niet goed wat ik er mee moet.
Ja, op Facebook heb ik geregeld een en ander aan plaatjes en tekstjes met positieve boodschap gedeeld. Meestal met een dier, een muppet of iets ‘spiritueels’ in de spotlight. Het meest positief ontvangen werden mijn kneuterige, kleine, knusse verhaaltjes over iets alledaags wat ik had meegemaakt met de beestjes in huize AldezAldez. Die schreef ik zonder nadenken, omdat ik het leuk vond om even te schrijven en onderwijl lekker en leuk te bezig te zijn.

Het grappige, als ik er op terug kijk, of het irritante, in het moment zelf weet ik nog wel, is dat de, wat ik positieve bijdragen noem, door de FB vrienden juist niet als positief werden ontvangen of in ieder geval over het hoofd werden gezien. Het kleine alledaagse werd meer gewaardeerd dan het spirituele, wijsheden bevattende.
Wat het kleine huiselijke zo speciaal maakte, was dat het helemaal mij was. Het spirituele, wijze, trok mij aan omdat het iets was waar ik op dat moment mee bezig was in mijn proces. Het maakt het speciaal omdat het zo persoonlijk was. Dat past bij mij.

Of ik werkelijk mijn roeping al heb gevolgd, of dat wat ik had gepost paste bij mijn roeping dat weet ik niet goed. Waarschijnlijk is het zo, dat het kleine knusse kneuterige precies bij mij past, maar dat ik verwacht of er vanuit ga dat het grootse spirituele het enige is wat er toe doet. Dat alleen het kosmische, spirituele het waard is om te delen. Tenminste dat gevoel heb ik zo, en dan is het voor mij zeer duidelijk dat mijn ego mij in de weg zit om werkelijk te delen vanuit de roepingsbasis.
Ik heb een jaar of twee voor de hersenstichting gecollecteerd. Was dat iets wat werkelijk uit mijn hart kwam om dat te doen? Nee, niet per se. De vrouw deed het eerst, toen heb ik het overgenomen omdat zij niet kon of niet meer wilde. Het was meer uit praktische overweging, dan uit roeping overweging.
Zomaar in het wilde weg iets vriendelijks doen voor een ander heeft veel meer effect en komt veel echter over. Ik heb geregeld wat geld aan een zwerver gegeven. Toch geregeld ook niet. Of voor iemand iets in haar boodschappenmand gedaan omdat ze er niet bij kon.
Hoe draag ik bij in mijn vriendengroep of familie? Dat is ook zo een vraag. Ik zou willen bijdragen met diepe wijsheden, alles wat zo’n beetje in die hoek zit, maar ik merk dat mijn natuurlijke bijdrage, die veel meer gewaardeerd wordt, zit in de kleine kneuterige, knusse, lieve, gezellige, komische alledaagse dingen. Hoe kleiner hoe beter. Ik kan met mijn humor het innerlijke kind in iemand oproepen. Dat wordt zeer gewaardeerd.
Hoe zou ik mijn leven voor me zien als ik dat leef met als doel een voorbeeld te zijn voor anderen? Ik ben druk bezig met mezelf ontwikkelen. Dat is een van de belangrijkste pijlers van het leven als voorbeeld, dat ik leef. Mijn geboortezegel in de Tzolkin is geel zaad, onderdeel van de poortwachter familie. Op basis van mijn levensthema is het belangrijk om persoonlijke ontwikkeling aan te gaan, zodat ik uit de lichte kant van mijn kwaliteiten kan gaan leven in plaats van uit de schaduwkant. Levend vanuit lichte kant, ben ik een mogelijk voorbeeld voor anderen. Voor mij betekent dat dus mijn leven verrijken door mijn trauma’s aan te kijken, mijzelf ontwikkelen als persoon om zo te kunnen leven naar mijn werkelijke kwaliteiten en het voorbeeld te zijn wat ik in mij heb. Zou ik iets anders doen? Ja natuurlijk zou ik iets anders doen. Ik zou veel eerder en veel duidelijker het heft van mijn leven in eigen hand nemen. Veel meer durven en initiatief nemen en risico’s wagen waar het gepast is. Ik zou veel eerder aan persoonlijke ontwikkeling beginnen, zodat ik mijzelf veel positiever zou waarderen, dan ik nu heb gedaan.
Wij willen in het vervolg in onze praktijk veel meer beknopte kwaliteitsinformatie vrij gaan aanbieden. Ons, mijn vrouw en mij, is geleerd dat dat niet goed is en dat je daar grof geld voor moet vragen, maar we horen tegenwoordig steeds meer dat alles valt of staat en begint met hoe goed je iets weg kunt geven. Iets kleins voor mij, maar van grote waarde voor iemand anders weggeven, kan leiden tot grote overvloed op een of andere manier. Ons is geleerd om vanuit tekort te denken en niks te doen zonder er flink voor betaald te worden. Dat gaan we de komende tijd loslaten om vooral te gaan geven, en onze energie te steken en te focussen, daar waar het gepast is, in plaats van te focussen op plaatsen waar wij niets te zoeken hebben.