23 augustus 2020 2.1
Weer een stuk wijzer geworden na channelen voor genezing, met hulp en ondersteuning van begeleiders en pendel. Confronterend en heftig. Om eerlijk te zijn was ik bang voor de antwoorden die ik ging ontvangen. Ik durfde niet zo goed, toch lukte het. Het laatste deel was het moeilijkst om in te komen, dat was precies het meest confronterende deel. Het was eigenlijk best duidelijk en helder wat er uit kwam. Ga ik hier iets mee doen? Mezelf helpen om te genezen van trauma. Ik heb er vandaag al veel energie en tijd in gestoken. Morgen eens zien of ik vragen ga stellen over balans, in en uit balans zijn. Is het morgen al tijd en passend in het moment, om dat te vragen? Want wat ik nu heb opgestoken aan antwoorden heeft tijd nodig om in te dalen.het vraagt dringend om actie van mijn kant. Moeilijk vind ik dat, want nieuw en onbekend. Maar ook spannend en opwindend, want ik ga de juiste keuze maken: kiezen wat het beste is voor mij. Op die manier gaat de spanning van de stembanden er uiteindelijk vanaf en de onbalans ook voor een heel stuk. Vandaag ook mijn portaal herontdekt.
24 augustus 2020 2.2.
Weer waardevolle uitkomsten gevonden met behulp van mijn pendel. Deze keer inderdaad over de (on)balans. Daar kwamen antwoorden over, die ik niet had zien aankomen. Het zou niets medisch zijn maar psychisch/psychologisch. Het heeft, buiten mijn verwachting niets met emoties te maken. Het is niet de bedoeling dat het verdwijnt. Het is mijn persoonlijke graadmeter. Bewuster mee omgaan en bewuster gebruik van maken.
Amaya kwam onder het wandelen met Docia aan het eind van de middag haar ouders nog tegen. Mijn reactie was niks boos, was eerder verrast en op een bepaalde manier was ik ook blij. Ben expres niet naar buiten gegaan om Amaya haar moment te gunnen en niet de indruk te wekken dat wat ze zegt ‘onder invloed’ van mijn aanwezigheid is. Maar goed dat ik haar bezig heb gelaten. Ze verwacht eigenlijk dat ik haar ouders zou wegsturen. Dat heb ik nu wel al gehad, die fase. Ze weet het wel, dat dat al voorbij is, maar verwachtte dat ik zou volharden in die reactie. Was ik naar buiten gekomen om goedendag te zeggen, dan had ik haar waarschijnlijk krampachtig gemaakt in haar houding en doen en laten, alleen door er bij te staan.
Ik voelde wel van alles in mij gebeuren, beetje vergelijkbaar toen we vorig jaar naar de Torenakker waren geweest. Het is niet van mezelf dat gevoel, ook niet van Amaya, maar van haar vader wat ik voel. Ik heb het een en ander goed verwerkt. Ik pik gewoon snel gevoelens op van anderen en ga er maar direct vanuit dat die gevoelens van mij zijn. Projector valkuil.
25 augustus 2020 2.3
Zo’n intens weekend gehad, maar deze keer valt het verschil tussen weekend en werkweek mee. Zo een groot verschil tussen de energie die ik voor mezelf thuis creeer en de energie op het werk of buitenshuis tout court. Ik voel me zo goed in mijn vel dat de tegenvaller van niet door last.fm geregistreerde liedjes mij niet heel veel doet.
Vandaag ongemerkt geoefend in stil zijn en blijven en pas praten als het goed voelt. Ik voelde geen enkel knaagje over het stil zijn.
26 augustus 2020 2.4
Ik vond het een bijzondere dag vandaag. Aan het begin van de dag had ik wat moeite met balans. De reden was dat ik wat veel enthousiast was. Ik wilde weer te diep duiken in de activiteit waar ik mee bezig was: wandelen. Na de pauze was het wat rustiger in het kantoor en ging het veel beter. Ik voelde het, heb uitgezocht wat er aan de hand was en heb zo de afweging gemaakt of het drama was of serieus. Positief geladen drama.
27 augustus 2020 2.5
Deze week lekker aan het werk en onderwijl in proces en ontwikkeling. Steeds meer Bewust worden van wat er met mij gebeurt en wat rondom mij gebeurt en de invloed die dat heeft op mij. Bewust worden dat die invloed steeds minder wordt en dat ik de (on)balans steeds beter in de hand kan houden, weet te besturen. Ik weet de rem steeds beter te vinden, voordat de onbalans doorschiet. Ik ben zo bewust bezig, dat ik momenten van te diep in gedachten zijn, of te enthousiast zijn, gelijk voel en ze weet af te remmen. het lukt me steeds beter om zelf in controle te blijven.
28 augustus 2020 2.6
Ik zit zo goed in mijn energie dat onbalans gewoon niet kan ontstaan. Ook niet tijdens momenten waar dat normaal gesproken makkelijk gebeurt. Komende dagen weer tijd voor reflectie en contemplatie.
29 augustus 2020 2.7
Goed geslapen, muziek geluisterd, gerust, nog meer gerust en muziek geluisterd. Een dag eens even niks.
30 augustus 2020 2.8
Het is nog geen tijd voor een innerlijke pendel. Het gevaar is nog te groot dat ik deze dan dwangmatig ga gebruiken. Janis Joplin biografie uitgelezen. Een bijzondere vrouw, en volgens mij gevoeliger dan ze deed voorkomen.
Docia was niet amused toen ik mijn slaapkamerdeur dicht deed. Zij wil graag inclusief zijn. Bang voor buitensluiten net als ik. Toen ik de deur terug open deed kwam ze gelijk verhaal halen. Heb ik iets fout gedaan? Met likjes en kusjes probeerde ze goed te maken wat ze niet fout had gedaan.
31 augustus 2020 2.9
Docia is de hele nacht niet meer van mijn zijde geweken. Maakte mij zelfs niet wakker om half zes.
Naar Hulst geweest. Kostte toch meer energie dan gedacht. Iets te idealistische verwachting gehad. Voor het avondeten weer thuis met 3 nieuwe speeltjes voor Docia. Ik bleef netjes in balans. Op de heenweg voelde ik, toen we dichtbij Hulst waren, de en mijn energie veranderen. Ik werd me bewust hoe ik al die tijd in een gespannen sfeer, een gespannen energie heb geleefd. Ik wist niet beter en herkende het niet als gespannen. Nu ik het verschil voel tussen de Hulst energie en de valkenier energie merk ik het goed.
Kan er op de terugweg niet over uit, dat er niks belangstelling was voor mijn of ons leven. Moeder die neurotischer gedrag begint te vertonen, de spanning in huis te snijden is en vader moeilijker loopt.
1 september 2020 2.10
Op het werk heb ik er geen hinder van dat de dag van gisteren veel energie heeft gekost. Docia heeft opnieuw de nacht bij mij doorgebracht, liggend op koe en beer.
Daags naderhand druppelen er weer gespreksfragmenten binnen. Voor de derde keer wordt er gezegd dat ik mijn haar beter zo moet kammen dat het litteken niet te zien is. Al even zoveel keer gezegd, dat ik mijn haar kam naar de natuurlijke groei. De aandacht was gisteren weer al Amaya gericht, geen interesse voor het eigen kind.
Ik wil en kan dat niet snappen en begrijpen. Zoiets doe je volgens mij gewoon niet. Allemaal goed en wel, maar of je nu in meer of mindere mate bewust leeft, zo iets doe je niet. Amaya vindt dat het daar bij mij aan een stukje empathie ontbreekt. Ik weiger daar van mijn eigen hoge maatstaf. Ik weiger om vanuit andermans positie te kijken. Ok dan. Dat is dan zo op dit moment. Ik heb voor mezelf nu uitgemaakt dat het contact met ouders nog flauwer gaat worden dan het al is. Niet meer dan over koetjes en kalfjes praten, onderwerpen waar zij wat mee kunnen, geen diepzinnige onderwerpen aansnijden waar ik mezelf in zou kunnen uitleven. Bij twijfel niet doen. En eigenlijk is het jammer, maar met zo’n onvoorspelbaar persoon aan wie je niet in vertrouwen iets kunt vertellen ben ik beter af met aan de oppervlakte blijven en niks relevants zeggen. Met de ouders dus niet getroffen, op dat gebied.
2 september 2020 2.11
Ik blijf me intern bezighouden met afgelopen maandag. Ik kan er niet over uit. Zo blijft er bitter weinig speelruimte om wat mij betreft interessante onderwerpen aan te snijden. Het houdt me dan nog zo bezig, dat ik er niet toe kom om over andere onderwerpen te contempleren.
3 september 2020 2.12
Weer een leuke dag op het werk gehad en dan kom ik thuis en slaat mijn humeur om. Zonder aanwijsbare reden, lijkt het. Zou het wel aan mij liggen? Pik ik niet een beetje negatieve gevoelens van Amaya op? Ze is niet altijd even goed op de hoogte van haar gemoed wanneer ze de hele dag alleen is geweest. De negatieve energie verdwijnt als ik mijn kamer in loop. Ik doe er goed aan om mezelf nog beter af te schermen.
4 september 2020 2.13
Mijn intensiteit is niet altijd even graag ervaren. Niet door anderen, niet door mezelf. Ik heb het vaak wel in de gaten wanneer mijn intensiteit zo hevig is, dat het pijn doet. De laatste paar dagen niet. Ik voel het niet aan mezelf, in mezelf, maar ik merk het aan de reacties van Amaya.
Ik zit in zo’n groeifase dat ik veel meer bewust word en mijn omgeving niet zie meegroeien. Nee, de omgeving lijkt wel te verlagen in bewustzijn. Op zulke momenten ben ik blij dat ik makkelijk contact maak met dieren. Daar kan ik wel normaal mee communiceren. Zij helpen mij om een negatief humeur te verzachten.
Geen topdag voor wat betreft filosofische of anderszins diepzinnige gedachtengangen. Ik speel met de stelling ‘de mens is in beginsel slecht en niet te vertrouwen. Dat zelfs degene die integer is en te vertrouwen, bij voorbaat met achterdocht wordt behandeld voor wat betreft het goed scannen van zijn boodschappen. Ik nam vandaag de steekproef aan de zelfscan kassa zeer persoonlijk op. Het valt mij gewoon bijzonder tegen dat er zo een manier van denken gepropageerd wordt. En dat er bijna niemand is die daar openlijk tegen protesteert.
Iets positiever dan maar. Ik luister al een tijdje naar avant-garde jazz, free jazz en ik vind het geweldig. Gisteren en nu ook naar muziek van John Coltrane aan het luisteren, die ik een tijdje geleden van ellende zou hebben uitgezet. En dan ineens luisteren naar de twee delen van Ascension, van ieder 40 minuten. Het zal er wel mee te maken hebben dat ik in een intens ontwikkelingsproces en intens beleven van de wereld zit, dat ik deze intense muziek nu kan waarderen.
5 september 2020 2.14
Het is wat. Bijna vergeten om te schrijven. Niet dat er zoveel interessants is gebeurd. 14 dagfragmenten ingesproken in de Ulysses app. Dat werkt best grappig, maar niet handig.
Een paar dagen terug begonnen in roman van Michael Chabon. Ik heb hem terug gelegd. Begonnen om de verkeerde reden. Niet omdat ik zin had, maar omdat het al lang geleden was dat ik een roman las. Zo kon ik vroeger, toen ik nog niet zo bewust was, met zo’n reden wel wegkomen, maar dat lukt dus tegenwoordig niet meer. Nu is de belangrijkste reden dat ik zin hem om juist dit boek te lezen. Vroeger koos ik het boek dat al het langst in de kast lag te wachten. Dat rijmt niet met wie ik nu op dit moment ben. De ervaring heeft wel geleerd dat ik mijn boeken aanschaf met een bepaald idee, ook qua volgorde. Het is niet meer passend voor mij om daar uiterst strak aan vast te houden. Sommige boeken hebben meer tijd nodig voor ik ze kan lezen. Ulysses van James Joyce bijvoorbeeld. Die heeft lang is de kast gelegen en ben ik soms in begonnen om het weer weg te leggen. Al bi al pas zegt een 10 jaar in de kast gestaan voor ik hem helemaal uit las. Ik was er toen pas klaar voor. En daarna nog 2 andere Joyce boeken gelezen. Finnegan’s Wake zal er nog langer over doen dan de 10 jaar van Ulysses, wed ik. Het zijn en het niet van Jean Paul Sartre en het Urantia Boek ook.
Het proces waarin ik nu ziet heeft met intensiteit te maken. Niet heel raar dat de knuffel die hier bekend is als Hevige Harry dan wel Intense Ignaas klaar staat om daarbij te ondersteunen. Janis Joplin en Nina Simone waren ook intense mensen. Nina Simone blijkt zegelfamilie te zijn. Dat treft toch maar weer. 10 tegen 1 dat dat uitkomt.
De Free Jazz waar ik naar luister de laatste tijd (Sun Ra, John Coltrane, Archie Schepp, Don Ellis etc) is ook serieus intens. Het zal ergens voor nodig zijn. Ik luister het zelfs op weg naar het werk. Docia is ook nogal intens in haar speelgedrag. En ook voor wat betreft schoonlikken van handen ( vooral handen die net gekookt hebben). Qua mineralen draag ik de laatste tijd weer de hematiet, ook een intense steen.
6 september 2020 2.15
Boodschap van Janis Joplin luid en duidelijk ontvangen. Op een heel andere manier dan ik had verwacht. Grappig. Ik werd gevraagd goed naar haar stem te luisteren. Toen hoorde ik haar iets zingen en bij herhaling van het liedje bleek wat ik haar hoorde zingen de eerste keer niet eens in de tekst te staan. Gek eigenlijk dat ik toch ergens nog zoek naar bevestiging, of goedkeuring. In dit geval dier van mezelf. Terwijl ik heel goed weet en vooral voel dat het geen fantasie is of leugen of aandachttrekkerij. Wat was die boodschap dan? Het was een boodschap uit eigen ervaring van haar leven. Ik stond er van te kijken, maar achteraf bezien eigenlijk ook weer niet, dat Groucho Marx ook een beetje niet werd gezien, buitengesloten, overgeslagen en vanuit die positie op zoek was naar erkenning op zijn eigen manier. En net als ik zorgde voor opschudding met zijn commentaar op alles wat met gevestigde orde, autoriteit, en systeem te maken had. Zometeen verder lezen in het bio boek.
7 september 2020 2.16
De opstelling met mineralen die ik had gemaakt om mij te ondersteunen tijdens het huidige proces bestaat uit stenen met krachtige zuiverende en negativiteit absorberende werking. En de rozenkwarts er bij voor liefdesintentie.
8 september 2020 2.17
Veel gependeld. Ik begin echt een serieuze band te ontwikkelen met de pendel. Fijne muziek aan gehad tijdens het reizen en op het werk ook.
9 september 2020 2.18
Wat een rare dag. Ik heb ontdekt dat ik een afwijkende mening mag hebben, maar dat zo kan brengen, dat ik er niet op nagekeken of op aangesproken wordt. Het mag er gewoon zijn. Dat is iets anders, dan wat ik gewend ben om te ervaren.
Ik loop er veel langer mee rond, dan nodig. Al was het alleen maar om stoom af te blazen en weer op normale temperatuur komen. En doorgaan alsof er niets aan de hand is. Ken ik ook niet. Normaal word ik er op aangekeken, maar vandaag dus niet.
Op de muziek afspeellijst heb ik Janis Joplin er van tussen gehaald. Haar muziek past er niet meer tussen op dit moment. Blijft over: all jazz. Ik vind het steeds aangenamer om er dagdagelijks naar te luisteren.
10 september 2020 2.19
Het was een aparte dag vandaag met een goed gevoel over het algemeen. Ik ben vooral bezig met mijn proces van intensiteit. Hoe ik het beleef, hoe ik het uit etc en de voor- en nadelen daarvan.
11 september 2020 2.20
Vandaag start het verlof. Een andere start van de dag want weggebracht door Amaya. Het is niet mijn dag vandaag. Ook later op de dag daar nog weinig in veranderd. En misschien had het niets met de andere opstart te maken, want zelfs het boodschappen doen ging niet lekker. Na het eten nog flink geslapen, pas om half tien terug wakker geschoten. Het intensity proces loopt nog steeds. Intens zijn maar op zo’n manier intens zijn gebruiken dat dat ik mijn omgeving en ik zelf er geen last van hebben. Het gaat ook om bewustwording van de activiteiten en energiestromen binnen in mij. Mijzelf niet wegcijferen, mezelf niet anders voordoen en weten dat niet iedereen een ervaring net zo beleefd als ik hem beleef. Dat niet iedereen dezelfde waarde toekent aan de indrukken die hij opdoet. Ik ken vaak meer waarde toe aan een ervaring en blijf er nog mee rond lopen, over nadenken en malen, terwijl iedereen diezelfde ervaring al is vergeten. Dat heeft deze week op mijd de meeste indruk gemaakt. Dat ik ervaring op een dieper niveau meemaak dan de meeste anderen. Weten, bewust worden en voelen. Daarnet geslapen met mijn vleesvest aan. Daar zat Johannes de hermatietschedel in en ook het grove stuk hematiet. Dankzij die twee diep geslapen. De armband van Shungit is nog verder aan het veranderen van uiterlijk. Waarschijnlijk moet de shungit zo hard werken, gebruik ik hem zo intens dat ik de steen leeg trek.
12 september 2020 2.21
DE eerste vakantie dag welbesteed met rusten. Afschakelen en ontladen van het werk. De hematiet pi-stone moest hard werken, voelde helemaal warm. Meer dan dit hoefde het niet te zijn.
13 september 2020 2.22
Tweede rustdag. Rusten en lezen. Het boek I am enough van Marisa Peer. Ik had eerst het idee dat ik het niet ging uitlezen of misschien zelfs wegleggen, maar dus toch doorgepakt en het uitgelezen. Laatst de pendel opnieuw ‘aangekleed’ omdat deze in de was kapot was gegaan. Nu in ere hersteld en de op voorhand opgestelde vragen uitgependeld , wat nog even wennen was. De antwoorden kwamen even goed. Pendelen kan ik inmiddels zodanig goed dat ik geen oefensessies meer nodig heb. De shungiet armband is aan het transformeren vanwege mijn intens gebruiken. Het lijkt alsof er pyriet strepen in het zwart van de shungiet lopen inmiddels. De mensen van lichtpuntje kristallen hadden dit nog nooit gezien.
Contemplatief of filosofisch niets ondernomen of meegemaakt vandaag. Nog niet de tijd ervoor. Een beetje uitkijken dat ik niet iets geforceerd ga doen omdat het moet of zo hoort, terwijl het er niet naar voelt. Daar ben ik goed in, zo ben ik opgevoed en opgegroeid. Curry maken voelt niet niet goed, dus pas ik het weekmenu aan. Geen of weinig last van onbalans gehad de laatste dagen, ondanks de regeneratiedagen.
14 september 2020 2.23
Continuering van de rustdagen. Creatief geweest met koken. Een eigen gerecht gemaakt. Het mag wat finetuning hebben, maar de opzet en het idee zijn goed.
Veel gedroomd en levensecht.
15 september 2020 2.24
Vandaag de calibratie gedaan van de stralen bij Amaya. Intense energie van mijn kant. Verder met de rustdagen en genoten van het uitlezen van het Groucho Marx boek. Op dit moment met 3 boeken tegelijk bezig: een roman van Michael Chabon, een boek van Dabrowski en het ‘Belonging here’ boek.
16 september 2020 2.25
Mijn onderwerp voor het aanstaande weekend heb ik met behulp van de astrodice, I Ching en Tzolkin gevonden. De weg van mind naar intuïtie. Tot de kern komen. De kern heeft op het ogenblik te maken met zachtheid. Zachtheid voor mezelf en ook naar de buitenwereld toe. Waarschijnlijk is er even stilte voor de storm, want de laatste dagen heb ik weinig te melden. Er speelt zich van alles af, maar allemaal intern.
17 september 2020 2.26
Waarschijnlijk heb ik weinig te melden omdat het nog geen tijd is om het te hebben over wat er zich intern afspeelt. Is de stilte nodig, of zou ik beter reflecteren op wat er binnenin mij afspeelt.
18 september 2020 2.27
Het weekend is begonnen. Af te meten aan de mate waarin ik de clown aan het uithangen was, lag het in de verwachting dat het heel serieus business zou gaan worden. De intentie ligt in dichtbij mezelf blijven en dichterbij mezelf komen. Dat kwam er al goed uit bij de uitleg van de engel die ik had uitgekozen: Zarachiel. Hij heeft als kracht-aanroep: ik ben.
Wat verderop in de avond nog aandiende was de wonden die niet helen. Het op me nemen van schuld en mezelf niet vergeven. Dat wordt eens tijd dat ik daar iets mee ga doen. Omdat ik het verdien, als mens. En dat laatste raakte me enorm omdat ik dat niet lijk te kunnen bevatten. De ontmoeting met de engel was heel mooi. Behalve de uil, was er geen dier te bekennen. De engel heeft me ondersteund en samen met de uil hebben ze me bemoedigd. Uil nam me beschermend tussen zijn vleugels. De engel legde haar handen op mijn schouders en gaf aan dat het thema woord vertrouwen is. Op mezelf vertrouwen, op het leven vertrouwen, me veilig voelen en veilig weten in de wereld. En mezelf veilig voelen in en met mezelf en met wie ik ben.
In de autorit naar Burgh toe was ik nog stil en leidde ik met de navigatie goed de weg naar het huisje. Ik was een beetje nerveus voor we vertrokken. Meestal is dat een goed teken. Ik hing de clown uit in het gezelschap voor het echt van start ging.
19 september 2020 2.28
Drie overtuigingen opgeschreven die mij belemmeren. Gekozen uit een set van 12 voorgestelde overtuigingen. De 3 die ik koos zijn op dit moment het meest actueel. De topkeuze werd: ik voel me niet veilig. Dat was het uitgangspunt van deze dag. Mijn emoties lagen net als gisteren kort aan de oppervlakte. Ik vond het daarnaast heel fijn om de andere deelnemers te ondersteunen en begeleiden.
Een ontzettend lekkere gourmet na een halve vrije middag die ik besteedde aan slapen en muziek luisteren. Ik was stiller en minder aanwezig dan de vorige dag. Ik gooide er hier en daar nog wel een komische noot in, maar niet meer zo als gisteren. Ik glij wel goed in de groep, die naar mijn gevoel wat homogener is dan andere jaren.
20 september 2020 3.1
Prachtige laatste dag van het weekend. Bij 2 andere deelnemers was ik van grote waarde bij het helpen helen van hun blokkades. Dat doet mij wel wat. Voor wat betreft mezelf, kreeg ik te zien wat voor een persoon ik werkelijk ben en dat was net als gisteren in het begin heel moeilijk. Zo leek het tenminste. Hoe verder ik kwam, hoe makkelijker het werd. De creatieve opdracht heb ik gedaan zonder vooropgezet plan en toch kwam er iets moois uit, met zelfs betekenis, zonder dat ik het goed en wel in de gaten had.
Ik had wat gegroemel aan het begin van de dag na luid en veel gesnurk. Het stukje verloren slaap heb ik nog ingehaald, maar het chagrijn zat er nog wel in. Na een goed uur was dat weer een heel eind weg getrokken. Na een druistig begin van het weekend met de clown uithangen en zo, ben ik voor de rest eigenlijk best stil geweest. Ik was even goed aanwezig, maar zonder woorden. Stil zijn is dus niet hetzelfde als niet aanwezig zijn. Ook in stilte hoor ik er hartstikke bij, zonder veel te zeggen of per se de lolbroek uit te moeten hangen.
Eerder was ik vooral lollig als bescherming van nerveus zijn of onzeker. Tegenwoordig kan ik gewoon lollig zijn.
Belangrijk is dat ik het vertrouwen houd, ook en vooral wanneer ik denk alle reden te hebben om dat vertrouwen te verliezen.
Reactie plaatsen
Reacties