Dagboek deel 53: 28 december 2020 t/m 9 januari 2021

28 december 2020 6.16

Heft begin van de dag gaat niet zoals ik zou willen. Het levenspad van betovering kunnen onderscheiden en zelf voor betovering zorgen. Het begint al goed, maar er volgt geen ‘wat heb ik dan misdaan?’ klaagzang. Dat is een winst. Opnieuw is Geertje de trigger. Dat is haar taak deze Tzolkinronde, blijkbaar. Haar vraag en reacties zorgen voor irritatie aan mijn kant. Ik heb Geertje hoog zitten, maar haar vraagstelling en de energie die daaronder ligt, is niet wat ik van haar gewend ben. Ik begin gelijk te redeneren, wat er dan aan de hand kan zijn. Amaya komt moe terug uit de nachtdienst, en reageert daarom niet helemaal fijn, wat ook irritatie opwekt bij mij. Last fm verder bijgewerkt. Docia is schattig met haar nieuwe speeltje aan het spelen.

29 december 2020 6.17

Er vroeg uit om 2 dromen op te schrijven in het blauwe boekje wat heel ironisch ‘Don’t dream it, do it’ heet. Daarin noteer ik brainstormsessies, brainwaves en wat mij nog meer te pas komt, zoals pendel vragen en dus dromen.
De eerste droom ging over een wedstrijd van muizen tegen de fretten, die wij muizen gingen winnen want Muhammad Ali zat in ons team.
De tweede droom ging over een creatief weekend workshop, waarin ik creatief goede ideeën had, maar het project niet kreeg afgerond voor het feest begon, vanwege teveel afleiding.
Docia begon de dag bijzonder. Pas later kwam ik er achter waarom. In de avond had ze overgegeven en was nog tot laat op gebleven. Vandaar dat ze een gat in de dag sliep. Ik heb in het mindset boek en de Mingus autobiografie gelezen. Het minste boek is niet interessant genoeg, dat het me kan blijven boeien. De meeste tijd steek ik in het bijwerken van de last.fm scrobbles. De titels van de liedjes aanpassen, en alles wat ik verder aangepast wil hebben, wat kan aangepast worden. Voelde me vandaag niet per se positief. Gaandeweg de dag beterde het wel iets. Aan het eind van de dag steekt de ‘woede’ nog eens de kop op over de wereldsituatie, maar die is gauw over. Blaffende honden bijten niet. Dat idee. Ik heb een nieuw zakje uitgekozen voor mijn pendel etc. Niet de blinde uil die ik eerst had uitgekozen, maar een Sun Ra afbeelding.
Grote Gregorius kwam al met de post mee vandaag. Was eigenlijk maar verwacht voor halverwege januari, maar DPD leverde het vandaag al af. Gregorius heb ik een tijdje meegedragen in mijn vest, zoals ik wel vaker doe met belangrijke knuffels. Herman de cavia en Aldez de kikker weten hoe het werkt.
Had ik dat al verteld? Volgens mij niet. Gisteren, maar het kan ook eergisteren geweest zijn, voelde ik heel sterk de connectie met het vorige leven als ongeboren kind bij Marilyn Monroe. Het was precies alsof ik de verbinding voelde met moeder Marilyn. Geborgen en geliefd. Zo voelde het. Dit moest ik weten, dit was reden waarom ik contact met Marilyn op moest nemen. Geen contact zoeken met de nieuwe incarnatie Angela Heffner, maar op deze manier via Zelda de kikker knuffel. Als ik het laat gebeuren zonder mijn ego er tussen te zetten, dan gebeurt altijd het juiste. Energetisch de moederlijke geborgenheid leren kennen.

30 december 2020 6.18

Het was niet de dag waar ik op gehoopt had. Of misschien overdrijf ik nul een beetje. Sophie verhuisde al snel naar boven. Ik ben in het mindset boek gaan lezen en heb last.fm verder bijgewerkt. Pas tegen de middag met Docia gaan wandelen. Daarna nog wat gerust en een nieuwe biografie ontvangen met de post. Over Hampton Hawes, die ook zegelfamilie blijkt te zijn.
Amaya was in slaap gesukkeld en wordt pas wakker als ik heb opgeschept en het bord op tafel zet. Veel te laat wakker worden, vervolgens niks zeggen tijdens en en na het eten, schieten bij mij in het verkeerde keelgat. Ik ga extra vroeg afwassen en zeg zelf ook niks. Ik ga zelfs naar boven zonder nog iets te zeggen, maar krijg het niet voor elkaar om het vol te houden en ga terug om te zeggen wat ik vind van haar gedrag. Zij blijkt expres niet s gezegd te hebben om niks uit te lokken. Helaas de verkeerde tactiek, want nu vlam ik nog harder terug dan ze had ingeschat. Uiteindelijk komen we in een interessante filosofische discussie terecht die zo een lange tijd in beslag neemt, dat ik later terug naar boven ga dan ik in de planning had.

31 december 2020 6.19

Lezen in het mindset boek triggert sommige van mijn trauma’s. Dat hakt er soms in. Vanochtend kwam Docia troost brengen met het aanbieden tot balletjes gooien, in de dekens graven en kusjes geven.
Een droom gehad over fietsen. Weer iets voor in het genoemde blauwe boekje. Sommige delen zullen ook hier terecht komen om nog eens op te kunnen herkauwen. Amaya en ik doen Monopoly. Ieder beheert 2 spelers en doen het ’s avonds nog eens over met lekkers uit haar kerstpakket.
Ergens tussendoor nog even tot mezelf komen, denkend aan het mindset boek en de triggers die het oproept. Ik ben dus eigenlijk, zo voelt het voor mij, als het ware opgegeven vanwege en na mijn ziek worden. Terwijl ik nog zoveel wel zou gaan kunnen en doen en leren. Ze hebben mij gehouden voor en behandeld als ware ik meervoudig gehandicapt. Dat is eigenlijk iets om stevig boos over te worden. En intens verdrietig vervolgens. Ik heb een beetje van allebei. Mijn wijsvinger voelt wat geïrriteerd aan. Het is wat opgezet bovendien. Het zal toch geen artrose zijn? Ik zoek gelijk op in Christane Beerlant wat dat voor betekenis heeft. Maar het matcht niet. Amaya verwacht eerder een overbelasting vanwege ineens veel meer schrijven.

1 januari 2021 6.20

Ik heb de klok van 12 niet gehaald. Rond half elf al in slaap gesukkeld. Net voor middernacht wakker en daarna af en aan terug in slaap. Vuurwerk niet zo geweldig en niet zo veel als andere jaren. Vroeg gaan wandelen op nieuwjaarsochtend. Buurman Moor en buurman Snor hadden al licht aan, voor de rest nog niemand. Een to do-lijst gemaakt voor vandaag. Bijna alles afgewerkt. Een conversion disorder komt op en gaat weg en daarna val ik in diepe slaap. Pas tegen 1 uur terug wakker en ik moet me even heroriënteren.
Conversion Disorder omdat het mindset boek mij meer heeft getriggerd dan ik aan kan. Het ‘rare’ humeur wordt op die manier ook verklaard.

2 januari 2021 6.21

In de nacht naar 2 januari doet Docia een Rein actie. Ik ben helemaal ontroerd. Ik werd rond 1 uur wakker en zag haar bij Amaya op bed liggen toen ik van de wc terugkwam. Terug in bed, kwam ze even later heel bewust op het bed gesprongen. En ging ze met haar rug heel dicht tegen mij sin liggen of zitten. Helemaal tegen mij aan gedrukt, precies zoals Rein kon doen. Hij keek mij na het eten hel bewust in de ogen en sprong van de leuning van de zetel in mijn armen en duwde zich heel sterk tegen me aan ter hoogte van het hart. Dat was een onvergetelijk moment met cavia Rein. Docia deed nu iets vergelijkbaars met emotioneel net zo veel impact. Na eenminuut of vijf, waarin ik haar mocht knuffelen als was ze een knuffelbeer, sprong ze van het bed en liep ze naar beneden. Ik heb het gevoel dat de actie door Rein was geïnspireerd. Ze kwam me echt troosten, omdat ik met die openbaringen vanwege het boek over mindset me weer van alles en nog wat heb gerealiseerd, waar ik aan de ene kant blij, maar eigenlijk niet vrolijk van word. Ik schrijf dit bewust zo op waar die houding en verwoording en insteek is de onderliggende oorzaak van een pijn in mijn rechterwijsvinger die wat lijkt op artrose. Het is nog niet weg namelijk. Maar misschien is het inderdaad maar een ontsteking. Ik raak met Amaya na het slapen na nachtdienst in gesprek over de verschillende mindsets. Bij mijn ouders leven ze vanuit het standpunt van de fixed mindset. Die heb ik mij ook aangemeten. Maar die mindset past niet bij wie ik van nature ben. Ik ben veel meer van de growth mindset. Nu wordt het moeilijk, want ik wil growth bereiken via een fixed mindset methode. Ik ben harte geen bullebak of dictator of ego-streler, maar soms gedraag ik me zo omdat mijn 3D persona heel graag gerechtigheid wil. 3D ik wil dat er nu naar mij geluisterd wordt. Mijn leeftijd is zodanig dat het niet meer dan normaal is. Een probleem: hard roepen of vriendelijk praten, beide methoden sorteren niet het door mij gewenste effect. De mensen luisteren niet. En ik vraag me af waarom niet. Ik luisterde toch ook? Ik zie iets over het hoofd. Dat is het volgende. Ik ben ‘wakker’ en altijd ‘wakker’ geweest. De anderen zijn dat niet. Wa nu de kronkel is, is dat ikzelf, om te overleven, in het gezin van afkomst en om erbij te horen in andere sociale omstandigheden, heb gedaan alsof ik niet ‘wakker’ was. Ik werd daar zo goed in, dat ik op een bepaald moment zelf geloofde dat ik niet ‘wakker’ was. Tot ik uit die droom ontwaakte. Ik ben gestopt met doen alsof. Anderen om mij heen sliepen echt en doen dat nog. Ze zijn, mijns inziens, onder hypnose, mind control. Dat heb ik nooit gehad. Ik heb wat ik nu vertel nooit beseft, en daarom zo boos over het feit dat de anderen het niet willen inzien, niet wakker willen worden. Onder hypnose kun je de waarheid niet zien. Zoals in die hypnose shows, waar de mensen op het podium zogenaamd ineen zure citroen denken te bijten waar ze in feite een zoete appel eten. Die idee werpt een ander licht. Vanuit mijn perspectief bekeken. Ik had het zelf nog niet zo bekeken.
Grappig, de tweede op korte tijd die mij belt omdat ze mij van lang geleden ooit een keer hebben gesproken en mijn telefoonnummer hebben bewaard. Deze keer wil de dame dat ik haar zoon ga coachen.
Artritis/artrose. Ik neem ze even bij elkaar omdat ze over de algemene lijn nogal overeenkomen in de uitleg van Christiane Beerlant.
Negatieve energieën ontwikkelt, mezelf de grond in geboord. Vasthouden aan een pijnlijke herinnering, aan een pessimistische levensfilosofie, die eigenlijk niet de mijne is. Dit leidt tot een verwringen levensbesef dat omweg is om chronisch te worden. Zo diep verborgen in mezelf dat ik het me niet meer bewust ben. Emoties wegstoppen en de echte werkelijkheid niet meer willen of kunnen zien. Dat negatieve kost me veel energie. Ik doe mezelf geweld aan, doe mezelf pijn, door me zo aan te passen en mezelf willen bewijzen. Ik heb mezelf geforceerd om liefde en aandacht te krijgen, ten koste van wie ik echt ben. Oplossen door liefde te geven en te stralen. Mezelf warmte geven in plaats van mijn levensenergie te laten doven. Ik ma ook best genieten. Het verleden laten voor wat het is en het leven maken precies zoals ik het zelf wens.

3 januari 2021 6.22

Na de ontdekking en revelatie van gisteren laat 3D ik weten dat hij er is. Dat was te verwachten. 3D ik kan ook positief idealistisch denken. Dat was nogal onverwacht. Nog eens goed dat wat ik gisteren opschreef op me in laten werken. Het was gezellig bij Brooke. Nog net genoeg tijd om thuis de curry te maken.

4 januari 2021 6.23

De laatste verlofdag. Veel ‘gewerkt’, processen doorwerkt. Het mindset boek als leidraad daarvoor eigenlijk. Ben met mijn negatief getinte reacties op ‘gebeurtenissen’ bezig geweest. En geregeld op uitgedaagd om te zien of ik het vol kon houden. Met oordoppen in naar bed. Had gedacht dat het profijt tegen zou vallen, maar daar kom ik van terug. Last.fm verder bijgewerkt tot in 2008 nu. Nog tot 2010 veel te corrigeren, voor daarna verwacht ik dat het meest onderhoud en controle gaat zijn.

5 januari 2021 6.24

Door die oordoppen slaap ik veel dieper lijkt het wel. De coaching voor de zoon van die vrouw gaat in tegenstelling tot mijn verwachting wel door.
Droom: over dat ik voetbal aan het spelen was, 2 tegen 2, en nog best goed ook. De fijne details ben ik inmiddels vergeten. Ook gedroomd over werk, wat leek op werken bij de politie. Vage droom, maar ook hier geen fijnere details meer onthouden. Het ging over controleren, omdat ze mij niet geloofden.
Doorpakken en follow through in plaats van reflectie en contemplatie. Waar ik merk dat ik uitstelgedrag laat zien gelijk aanpakken en toch doen.

6 januari 2021 6.25

Er is iets wat mij veel energie kost. Of er is iets wat veel energie vraagt. Na het werken, ga ik op bed liggen en slaap zo vast als een huis. Is het moeilijk te verteren voedsel wat zoveel energie vraagt of speelt er energetisch iets?
De dag van Trump, de mars en de beslissing. Zo hard ging het niet. Niets 10 dagen op zwart. Niks van dat al. Het ’spel, want dat is het eigenlijk, hoe je het ook wendt of keert, wordt volgens ondoorgrondelijke regels gespeeld. Niet in 1 x de boel forceren. Dat zou ik graag zien, maar zo zal het niet gaan. Dat geeft verkeerde signalen af. De kans is groot dat het dus niet de kant op gaat die de wakkere wenst dat hij op gaat.
Wat teveel koffie aan het drinken. De ‘sound of the universe’ klinkt wat harder dan anders. Niet dat ik er last van heb, maar het valt wat meer op. Koffie kan daar een oorzaak van zijn. En het is zo dat ik sinds de nieuwe machine en het thuiswerken meer koffie drink.
Nu het mindset boek uit is, richt ik mij op de boeken van Bruce Lipton. Het honeymoon effect. Benieuwd wat dat gaat brengen, heeft raakvlakken met het mindset gebeuren.

7 januari 2021 6.26

Goed, spontaan telefoongesprek gehad met Marieke van het werk. Is bang dat z e me verliest, etc vanwege verveling. Hoe komt ze aan die gedachte? Heb ik haar dat idee gegeven? Nee, dat heb ik niet. Haar wat advies gegeven. Ook zomaar spontaan.
Ik was toch al goed bezig voor wat betreft assertiviteit, want de nieuwe klant wilde al eerder dan gepland een extra spoed sessie. Mijn aangeboden mogelijkheid schikte niet. Dat het niet ging was dan geen probleem. Ik had al zo’n voorgevoel dat het geen makkelijk mens is. Iemand die extra aandacht vraagt en wat ze daarvan krijgt is koren op haar molen en dan is het einde zoek.
Nadien viel mijn humeur in duigen vanwege de wereldsituatie. Is er nu echt helemaal geen rechtvaardigheid in de wereld? De wereld is corrupt tot en met de rechtspraak aan toe. Ongelooflijk vind ik dit. Ik krijg er mijn hoofd niet rond en dat wil ik eigenlijk niet eens. Ik word er humeurig van. Dat loopt uit op een hevige woorden wisseling met Amaya. Daarna nog een discussie over effort en discipline, de manier van intenties verwoorden en hoe mij dat wel goed af gaat, maar het Amaya moeite kost. En dan wordt het toch weer later dan gepland.

8 januari 2021 6.27

Amaya had gedurende de nacht, af en aan zitten kijken naar een berichtgeving over de wereldsituatie in de VS. Wat ze daarover vertelde onderwijl ze van het werk naar huis reed, klikte gevoelsmatig prima met met mijn hogere zelf, mijn hogere waarheid. Mijn 6D waarheid. Tijdens mijn werk daar nog lekker op kunnen verder kauwen. Kort door de bocht komt het hier op neer. Het is allemaal make-believe. Allemaal cinema. Echt allemaal. Hoe beleef jij als individu de film? Ga je tegen je gevoel of bewustzijn in? Voel je iets knagen binnen in je, wanneer je iets doet wat indruist tegen je gevoel?
Zolang je van binnen niets voelt knagen dan doe je het goed. Het is belangrijk, dat naarmate je bewustzijn groeit, je gedrag en het knagend gevoel kan veranderen of verschuiven. Wat ik vandaag geloof en vind, kan morgen in principe helemaal anders zijn. Dat is voor mij aardig revolutionair, want ik ben in principe een principieel mens. Het is zo een niet anders. Maar dat is een voorbeeld van fixed mindset en het zou eens goed kunnen zijn dat het principiële in mij, eerder aangeleerd gedrag is. Maar dat even terzijde.
Zo gauw ik dan het bestaan in de stof, in 3D, overstijg en vanuit 6D de situatie overzie, zie ik het helemaal anders.
Voor mij voelt het alsof er een laagje is afgepeld van de ui die ego heet.
Ik voelde niets knagen van binnen toen ik het aan het uitleggen was en feedback kreeg. Dat is toch best bijzonder.
De wereld situatie vanuit dat perspectief bekijkend hebben mondkapjes een rol in het spel van make-believe. Dan kan ik er wel principieel moeilijk over doen. Maar dat wil zeggen dat ik op een bepaald niveau toch een strijd aan ga. Dus ik ga volgende week heel stoer gewoon op de HH boodschappen doen en de proef op de som nemen.
In the long run is het allemaal cinema. Het is belangrijk dat ik uit de arena stap van de strijd steeds maar moeten aangaan. Dat kan energetisch best eens een boel rust geven. Aan de andere kant ook een tegenreactie van het ego geven.

9 januari 2021 6.28

Vroeg eruit ondanks dat het zaterdag is. Met Docia lekker gewandeld. Het boek waar ik in ben begonnen, een van Bruce Lipton, leest als een trein zo fijn. Last.fm verder bijgewerkt. Het ging in eens hard, nu al tot in november van 2008. Amaya blijft met het sap-dieet idee spelen. Het komt terug in een van de filmpjes die ik zie op Youtube. Vlees eten zou een satanisch ritueel geweest zijn uit vroeger tijden. Om de onbewuste mens in de matrix van reïncarnatie te houden. Zo zou ook de globe en de zwaartekracht bewust als foute informatie door demonische entiteiten als waarheid gebracht zijn.
Geen vlees eten. Dat krijgt bij mij nog niet genoeg poot aan de grond om er serieus mee aan de slag te gaan.
De ‘sound of the universe’ klinkt weer heviger dan anders. Ik bemerk dat mijn ademhaling oppervlakkiger wordt. Ik krijg het niet gemakkelijk weggezet. Ik zit in mijn regeneratiedagen en bioritmisch is de situatie ook niet gemakkelijk. Daar heeft het mee te maken.