30 november 2020 5.16
Lezen, slapen, rusten en in gesprek met begeleiders. Het gifted boek weet mij opnieuw te confronteren. In de middag een flinke discussie met Amaya over de intonatie die zij gebruikte in een reactie die ze gaf over het eten wat ik maak. Een beetje weinig respect voor de aandacht, tijd en liefde die ik er in stop. En dan ben ik overgevoelig natuurlijk. Gifted mensen zijn heel gevoelig afgesteld op de minste verschuiving of verstoring van het energetisch evenwicht. De klemtoon in een zin zomaar zonder er acht op te slaan verkeerd leggen, kan al voor oproer zorgen. Meestal krijg ik dus de reactie daar is de overgevoelige weer, word ik dus daarop afgerekend. Daar ben ik het niet mee eens. Maar goed, in ieder geval is het uitgesproken en bijgelegd. Ik mag gewoon reageren zonder consequenties daarvan te moeten aanvaarden.
1 december 2020 5.17
Geen zin om uit bed te komen, geen zin om te werken. Niet omdat het werk niet leuk is, maar omdat ik veel te zwaar til aan een triviale opmerking en daar al een heel verhaal bij fantaseer, wat er zou gebeuren als ik aan de andere kant van de lijn zou staan. Ik ben meer fijngevoelig afgestemd dan de meesten an ons. In zulke momenten werkt dat tegen mij. Dan zie ik voor helemaal niks op tegen een werkdag en krijg ik in plaats van commentaar of kritiek juist complimenten. Ja, ik neem het nogal eens te zwaar op. Ik vergeet vaak dat de meenste mensen lang zo zwaar niet tillen aan wat ze zeggen en hoe ze het zeggen. En ze komen er nog mee weg ook. Als ik op een eendere manier mijn woorden zou kiezen, dan kom ik daar niet mee weg. Ik bewandel een steeds dunner wordende lijn, het smaller wordende pad. Ik kies daar bewust voor, dat hoort bij mij. Hoe meer ik groei, hoe smaller het pad wordt. Alleen vergeet ik dat de ander niet datzelfde pad loopt. Ieder loopt zijn eigen pad, op zijn eigen tempo. Een spontane ingeving voor app gesprek met ouders heeft niet het gewenste effect. Eigenlijk zou ik het gewoon moeten laten. Mijn humor kan soms wat off-beat zijn. Ik voel wel wat dat betekent , maar kan het niet goed uitleggen. Het wordt vertaald, als ik het ingeef in een vertaalmachine als ongebruikelijk.
2 december 2020 5.18
Vandaag extra lang blijven liggen. Docia heeft er geen problemen mee, ik ook niet. Ik kreeg in de loop van de ochtend een aapje van moeder. Geen allusie op ongepaste humor. Ze kreeg alleen de foto niet geopend en straalde het ‘beter moeten weten’ er weer van af. Zie je wel, dat ik me nog geregeld laat vangen. Ik zat gisteren mis met mijn idee dat ze niet reageerde omdat ze het geen leuke humor vond. Ze heeft het niet eens onder humor geschaald. Dat gebeurt wel vaker, dat Amaya en ik iets veel heviger laten binnenkomen dan nodig is. En dan trek ik deze conclusies, uit opgedane ervaring weliswaar, maar toch. Blijft overeind dat het geen goed idee meer is om spontane aapjes te doen richting ouders.
Op zoek naar mijn gift. Spaceholder is het waarschijnlijk niet, drager ook niet. Galactische Maya? Ik krijg er mijn hoofd niet rond. IK ben teveel ingesteld om het te vinden via de rede en logica. Dat is niet de juiste manier, en toch kan ik het niet laten.
Ik zat zo eens mijn posts op Facebook terug te lezen en kwam er achter dat mijn humor niet echt doorsnee is. Niet confronterend, maar wel ongewoon en er spreekt uit dat ik die wereld om mij heen zeer intens observeer. Ik schoot weer vol bij het herlezen van het bericht wat ik schreef over het overlijden van mijn favoriete cavia destijds.
3 december 2020 5.19
Weer levendig gedroomd en deze om de droom website gezet ter interpretatie. Ik heb in de droom oude schoolvrienden gezegd waar het op stond en ging ook tegen mijn moeder mijn gedacht eens laten weten. Moeder kwam met allerlei weerleggingen, die ik allemaal pareerde en steeds als ik dat deed kwam er telkens een corgi bij die samen met mij mijn moeder begon in te sluiten, steeds snuffelend aan de grond. Toen er 3 corgi’s waren en ik zelf veranderde moeder in een wezel. Ik werd moe wakker met Soof aan mij zij, mij aanstarend.
4 december 2020 5.20
Deze week en volgende week geen overleg, wegens privé omstandigheden van een collega. Ik stuur een appje om te horen hoe het met haar is en krijg het hele verhaal te horen. De toestand in de wereld noopt mij om weer eens mijn mening te geven op FB. Niks mis met een mening hebben en lasten weten, Wel is er iets mis met meningen opdringen en zoals de media doen meningen een kant opsturen. Ik post niet meer zoveel op FB, maar soms kan ik het niet laten. En dan krijg ik niet de reactie waar ik op hoop, maa juist de tegengestelde. En dat snap ik dan niet. Mijn mening is net als mijn humor niet doorsnee. En daar kan een doorsnee mens niet mee om. Laat nou op FB juist die mensen hun meningen gevraagd en ongevraagd eruit gooien. Maar met de mijne kunnen ze niet overweg omdat die tegendraads is. En dat mag niet. Zeker niet de laatste maanden.
Nog een stukje in ‘Gifted’ gelezen en met Docia gespeeld. Moeder gebeld, maar moesten naar de dokter, dus belden gehaast en moeilijk. Moeder heeft iets aan het hart. Dat is ook wat. Propageert al zolang ik me bewust ben, dat gezond eten, gezond doen etc belangrijk is. Gezondheid is het belangrijkste wat er is en nu loopt ze even goed tegen hartproblemen aan. En nog wel meer, maar dat vernoemt ze niet. Zo streven naar niks mankeren door alles te doen wat gezond zou moeten zijn volgens de dokter en de tv. Vraag is of dat allemaal wel zo goed klopt, wat de media en de dokters voorschrijven. Ik twijfel er steeds meer aan. Het mag dus eigenlijk niet geweten zijn, maar wij hebben onze ogen en oren en voelsprieten niet in onze zak zitten.
5 december 2020 5.21
Over deze dag kan ik gerust een boek schrijven. Naar mijn ouders geweest. De zin om nog eens terug te gaan een volgende keer is nog minder dan de laatste keer dat we er waren. Op de heenreis bleek al dat ik er kort op stond. Anaya luisterde maar half en dat heeft ze geweten. Ik kreeg het voor elkaar om niet zo intens aanwezig te zijn dan gewoonlijk. Moeder is precies nog neurotischer en dwangmatiger geworden de laatste maanden. Ze was weer eens flink uit haar pan geschoten tegen haar oudere zus. Het lijkt er op alsof ze informatie wel tegen de ene persoon zegt, maar niet tegen de ander en een derde hoort weer een ander deel. Ze heeft een en ander aan medicatie gekregen. Tot zover de winst van gezond leven. Ze verliest precies wat aan decorum. Vuile kleding, maar half opgemaakt. Het lijkt wel of ze haar nicht achterna gaat. Ze heeft vader nog, alhoewel hij flink inlevert op energetisch gebied. Zijn stem klinkt maar half zo luid meer als vroeger.
Op de terugweg flink mijn gedacht eens gezegd, alhoewel de intensiteit al een stuk minder is.
Ik heb duidelijk gevoeld hoe koud het voelt energetisch bij hen thuis. Ik kreeg het er ook fysiek koud van, ondanks een extra vest. Energetisch liet mijn innerlijk kind weten wat hij er van vond. Docia liet zich geregeld aaien om mij mijn emotionele spanning te laten afvloeien. Ze liet goed zien wanneer het tijd was om buiten even af te koelen, en om naar huis te gaan.
6 december 2020 5.22
Toch eigenlijk van de gekke, dat ik van een uur of vier bij mijn ouders in huis te zijn nog een dag moet bijkomen. Met Docia uitgeslapen. Hand in poot. Docia vindt dat fijn, als ik haar pootje vasthou of haar buik aai. Dan slaapt ze veel dieper, lijkt wel. Samen broodjes met oude kaas gegeten. Na wat klusjes in en om het huis nog even hand in poot gelegen.
Ik en alles perfect moeten doen. Het is wel duidelijk voor mij, dat die eigenschap wordt versterkt door mijn tegen beter weten in blijven proberen om mijn ouders te overtuigen van mijn gelijk. Zelfs met feiten zwart op wit in de hand heeft dat nul resultaat. Ik blijf stug volhouden, ook al heb ik er zelf last van. Ik kan het niet voor iedereen goed doen, toch blijf ik het proberen. Ik blijf verbitterd achter. Hoe moeilijk kan het zijn. 1+1 =2, maar voor sommige is die som zelfs te moeilijk.
We hadden het er nog over in de auto en tijdens de wandeling. Zou ik er goed aan doen om, zoals het personage ,wat door Benedict Cumberbatch werd gespeeld, in een film, tijdens de begrafenis van de vader van dat personage eens een boekje open te doen. Stel dat ik dat zou doen, dan zou het niet serieus genomen worden. Het zou geschaard worden onder ‘mijn ziektebeeld’. Zoals zoveel wat ik doe, wat niet past in hun straatje, daar aan wordt gerelateerd. Blijf ik stil en spreek ik niet, omdat ik daar geen zin in en behoefte aan heb, kan dat als ‘stement’ heel goed zijn en bovendien zou het de beste manier kunnen zijn voor mezelf. Dat was de conclusie van het gesprek tijdens de terugreis, maar later, in de nacht in gesprek met mezelf en tijdens de wandeling, kwam ik daar nog op terug. Ik zag het namelijk al gebeuren, dat er ook als ik niet spreek, dat is vanwege mijn ‘ziektebeeld’. Dan kan ik het niet aan en is het toch wel te zwaar voor mij om zoiets te doen. En zo is het dus nooit goed. Om een gevleugelde uitdrukking van mezelf te gebruiken. Niet spreken is energetisch voor mezelf de beste optie. Geen verbittering en gif in mijn systeem genereren. Ik vind het irritant dat mijn mening spreken niet de beste verstandige optie is. Stil blijven blijft de beste optie. Het is gewoon moeilijk om goed te zien en te ontcijferen dat het verschil in bewustzijnsniveau enorm groot is, ook dat ik energetisch niet pas tussen de andere 3 gezinsleden, maar ik blijf tegen beter weten steeds maar proberen. Het heeft nooit gewerkt en dat zal het niet gaan doen, zover als ruk het nu kan over zien en alles het zelfde blijft.
Feiten kunnen zelfs niet meer overtuigen, want de perceptie is zo diep ingesleten dat die zich niet gemakkelijk laat overschrijven door iets anders.
Amaya zegt dan: het hart is sterker dan de mind.
Ik zou er niet van staan kijken, dat mijn uitspreken in stilte en hardop van wat ik vind en vond van hoe ik door die en gene ben behandeld, bijgedragen heeft aan de fysieke ongemakken van moeder. Ik heb toch ergens een giftige verbinding die haar van energie voorzag, uitgeschakeld.
7 december 2020 5.23
Nog steeds voel ik dat de energie van het bezoek aan ouders nog niet uit mijn systeem is. De Sun Ra biografie en de het gifted boek zijn nog steeds interessant. Deze keer was het onderwerp de extremen van typische HB eigenschappen hebben. Bij mij is veel van wat ik te weinig heb en maar enkele waarvan ik teveel heb.
Droom: Ik word afgewezen voor een vacature omdat mijn grootste talent precies datgene is wat ik niet heb. Ok dan.
8 december 2020 5.24
Gewerkt en korte metten gemaakt met koffiemachine die eigenlijk te snel kapot valt. Een nieuwe besteld. Hopelijk gaat die langer mee.
9 december 2020 5.25
Tekort en dus slecht geslapen. Halverwege de nacht wakker geworden vanwege geluidsoverlast in de vorm van gesnurk. Dat dit nog moet g gebeuren nu we apart slapen. Dat moest eigenlijk niet mogen. Ik was het beu en heb het met de telefoon eens opgenomen. Maar voor het eerst in lange tijd door mijn alarm heen geslapen. Ik vertel Amaya fatsoenlijk en proper en zonder omwegen wat ik vind van het lawaai. Ze schiet net zo goed in paniek.Dus of ik roep en tier of zachtjes en vriendelijk zeg waar het op staat, maakt voor hoe ze reageert niks uit. Wel voor mijn eigen gemoedstoestand en energetische rust. Misschien kan ze mijn methode van afspraken maken eens gebruiken, om te zien of dat werkt. Voor mij werkte het. Waarom zou het dan voor haar niet zo zijn?
10 december 2020 5.26
Vandaag beter geslapen, Amaya heeft het uitgeprobeerd en het lukt haar dus. Me in de wereld begeven, kapper, boodschappen etc. Ik kreeg het gedaan zonder boos te worden. Gelukkig had ik mijn intentie goed uitgesproken. Ik vind het wel weer even welletjes en neem tijd om energetisch te ontladen.
Het is bijna tijd voor een nieuwe Tzolkin ronde op 15 december. Bijna 105 dagen voor mijn verjaardag ook. Dus komt het jaarteken van dit jaar weer langs op 13 december. Op 18 december is dan mijn gebooorteteken. Er staat energetisch een en ander te wachten dus.
11 december 2020 5.27
De zegel voor vandaag volgens de Dreamspell van Jose Arguelles is de perfecte match energetisch voor wat betreft steun in de rug. Ik ervaar dat gewoonlijk als een moeilijke dag. Rode Aarde als zegel. Maar met de juiste toon erbij neemt het uit. Vandaag lijkt dat ook zou te gaan worden. Maar plotseling sloeg de energie om en werd het inderdaad een steun in de rug, Het maandelijks gesprek met de leidinggevende viel weer veel mee. Daarna moeder gebeld. Die kwam los na wat gericht doorvragen van mijn kant. Ik heb eens doorgepakt om te kunnen achterhalen wat er nu precies speelt en wat ze er mogelijk aan kan doen. En toen zaten we meer dan een uur aan de telefoon. Ze bedankte me zelfs. In plaats van te zeggen ‘ het is niets ‘ heb ik het eens geaccepteerd. Ik heb aangeboden om een luisterend oor te zijn. Daar mag ze op ingaan, maar als ze het niet wil, dan is het ook in orde. Het een en ander van wat ik zei viel nog wel op een doof oor, maar dat is niet belangrijk. Ik heb mijn expertise laten zien. Volgens mij is er meer aan de hand dan ze wil toegeven, qua gezondheid van het hart en de gemoedstoestand. Als ze niet beter naar zich zelf gaat luisteren, dan kan er zomaar iets gebeuren. Vader was het met mij eens. Hij klonk fitter en vitaler dan van de week toen we hem live zagen. De relatie met haar nog enige zus is gestoeld op misverstanden langs beide kanten. Maar geen van tweeën wil er iets aan doen. De een is van mening dat er niets aan de hand is met haarzelf en wordt gekweld door woedeaanvallen van haar zus. De ander vindt het niet gepast dat de jongste de oudste aanspreekt op wat er niet goed gaat. En dan zitten er traumatische ervaringen en schuldgevoelens zo diep ingegraveerd, dat er geen doorkomen aan is. Ik heb geprobeerd om de grond wat vruchtbaarder te maken, een zaadje geplant, zodat het kan wennen en misschien iets teweegbrengen. Het is alleen al fijn, dat moeder haar ei eens kwijt kan bij een ander dan haar eigen man, waar ze al meer dan 50 jaar 24 op 24 samenleeft. Het helpt mij ook om het beeld wat meer in perspectief te krijgen.
De koffiemachine komt dinsdags. Ik heb er nu al zin in.
12 december 2020 5.28
Het loskoppelen van moeders energie, die ik had overgenomen, was gisteren toch niet zo heel goed gelukt. Vlak na het wakker worden kwam na even ontspannen gevoeld te hebben, het gevoel van gisteren weer terug. Het probleem speelt ongeveer ter hoogte van mijn 2e chakra. Met Zelda de knuffelkikker was het vorige keer goed gelukt om de energie te transformeren. Nu weer eens gedaan. Intense Ignaas, de oranje knuffelhond was ook van de partij. Docia zit energetisch niet lekker in haar vel en dat is te zien aan haar stoelgang.
Ik had een ingeving terwijl ik de energie van moeder aan het loslaten was. Rond half elf met Docia een nieuw rondje wandelen. In het hondje zat nog weinig leven, toch maar even naar buiten. Aan het eind van het wandelingetje moest Docia overgeven en even later weer poepen. Thuis gingen de warme boordjes kaas er goed in en ook Docia vond het lekker. Ze had al eens eerder overgegeven kwam ik later achter en was Docia kennende schuldbewust aan het opruimen gegaan. Ik zoek op wat 2e chakra voor staat: Ja hoor, schuld speelt daarin een rol. Moeder loopt met een schuldgevoel rond, ik neem haar energie te veel over en Docia voelt mij weer aan en werd er misselijk van.
In de bio over Sun Ra komt te pas dat hij heel bewust bezig was met de betekenis van woorden. Dat het belangrijk is wat je zegt en op welke manier en toon. Dat linkt aan Conscious Language waar ik een tijdje terug mee bezig was.
13 december 2020 6.1
Vandaag dus dezelfde dagenergie als op mijn verjaardag. Best vroeg gaan wandelen met Docia. Was ook vroeg in slaap gevallen. Ben daarna nog wel terug in bed gaan liggen om verder te lezen in de boeken waar ik mee bezig ben. Het gifted boek verhaalt nu over hoe met en in relaties mezelf te zijn. Grappig dat juist vanmiddag waar het in het boek over gaat, uitkomt in het gesprek en de communicatie met Amaya. Ik was zo enthousiast bezig met koken dat ik Amaya er deelgenoot van wilde maken, maar zij was daar minder van gecharmeerd dan ik had gehoopt. Ik denk dan, het is toch een kleine moeite om interesse te tonen. Daar denkt zij dus anders over. Ik na kleine woorden wisseling terug naar beneden. Het is nou net die reactie van haar die funest kan zijn in een relatie. Ik vind die manier van doen geen pas hebben, eerlijk gezegd. Geen blijk van interesse of waardering over wat de ander doet. Toont ook hoe belangrijk het gevonden wordt wat ik doe en leuk vind. Waar het op neer komt, is dat Amaya vindt dat mijn enthousiasme geen grenzen kent en dat daarom grenzen aangeven en deze communiceren, nou juist heel goed is. Alleen gaat zij wel heel kort door de bocht. Ze trekt zonder iedere situatie afzonderlijk te beoordelen gewoon een grens door geen belangstelling meer te tonen tout court.
Ze heeft geen zin om het aan te horen, wanneer ze zelf met iets bezig is. Maar ze vergeet om dat te melden. Een rare situatie. Ze laat mij in principe bezig, want daar heb ik recht op. Dan zorgt ze zelf wel voor een weg er omheen. Terwijl in mijn ogen nou juist het mooi is, dat je de ander iets gunt en dan met alle liefde in redelijkheid iets afstaat voor de ander. Daar heeft ze nog nooit zo bij stil gestaan. Kunnen onderhandelen is nou juist iets moois in een relatie. Geven en nemen. In de relatie hoor je allebei zoveel mogelijk jezelf te kunnen zijn als mogelijk is. Je mag de ander gewoon iets gunnen. Zoals zij doet, is volgens mij niet het gedrag wat een kind van nature laat zien. Het moet ergens een oorsprong en oorzaak hebben. In de opvoeding waarschijnlijk, maar dat is een teer onderwerp. Amaya heeft altijd geleefd met het gedacht dat ze geen trauma heeft. Ieder ander wel, maar zij niet. Langzamerhand blijkt dat zij ook trauma’s heeft en dat besef doet precies nogal pijn.
Moeder appt nog of ik iets weet hoe zij haar gedacht over wat zij van iets vindt kan inspreken in de telefoon bijvoorbeeld. Ze gaat gevolg geven aan wat ze laatst zei. Dat had ik niet verwacht.
14 december 2020 6.2
Ik ben er klaar mee. Ik heb het zo in de gaten en dan op deze manier beloond worden. Nogal fraai. Ik zag het gelijk bij de eerste tekenen al dat het niet goed zat. Sindsdien ben ik als mens enorm gegroeid, maar de situatie in de wereld wordt er niet beter op, eerder nog slechter. Dat klopt niet. Mijn ego kan dat niet rijmen met elkaar. Er is iets wat ik over het hoofd zie, of nog niet begrijp. Normaal gesproken ben ik zo snel in het snappen, maar hier krijg ik mijn hoofd niet rond. Gruwelijk irritant. Een deel van mij ziet hier in de stof, in 3D, alles om zich heen mis gaan. Een ander deel van mij helpt in 6D sferen energetisch mee om de shift te bewerkstelligen. Hoe kan het toch bestaan dat het gros van de mensen niet ziet, niet snapt wat er gebeurt en wat de bedoeling daarvan is? Ik wil het uitleggen, maar het valt op dove oren omdat ze het niet zien en niet snappen.
Op een ander niveau wordt er wel degelijk het een en ander gedaan om verandering te bewerkstelligen, maar hier in 3D is daar amper iets van te zien. Daar wordt ik, levend in 3D, niet vrolijk van.
Een droom van vannacht: Ik was stagiair op een school en de klas was bezig om te repeteren voor een zang wedstrijd. Iedereen moest 2 liedjes zingen. Ik werd gevraagd om ook mee te doen. Ik vroeg me af waarom in hemelsnaam. Ik hoefde dat niet te doen, ik was stagiair, geen leerling, in de klas. Toch liert ik me weer vangen. Ik probeerde er onderuit te komen. Door bewust de verkeerde aan in te lopen, maar toch kwam ik steeds terug in het lokaal, waar werd gezongen. Ondertussen was ik bezig een liedje te vinden om te zingen. Eentje waarvan ik de tekst uit mijn hoofd kende. Ik kon er geen twee bedenken. Dan maar naar de wc vluchten. Een heel klein meisje kwam mij tegemoet, een schattig klein meisje met half lang haar en een rood jurkje aan. ‘Jij bent een schattig meisje, zei ik. Ik ging naar de wc, maakte schoon en werd toen wakker. Ik mag, volgens de uitleg die ik vond, wat meer mijn remmen losgooien. In het kader van mijn gevoelens delen. Dat ontloop ik telkens, of probeer dat tenminste. Remmingen loslaten van mijn onschuldige speelse kant. Oude patronen loslaten, ook dat.
Het koffiemachine is gearriveerd, vroeger dan verwacht, maar precies op tijd, want de andere begaf het uiteindelijk helemaal.
Sun Ra en zijn muziek Ik voelde aan dat zijn muziek coderingen bevatte. Nu blijkt hij dat zelf ook gezegd te hebben.
Reactie plaatsen
Reacties