13 manen agenda 2011/2012
3 augustus 2011 (Magnetische Wind) (GAP-dag)
In de nacht naar donderdag een 30 minuten durende aanval en met ambulance naar ZKH gebracht. Wat gebeurt er allemaal?
Magnetische Vleermuismaan
De nacht van dag 9 naar dag 10:
Avonturen tijdens en gedurende epilepsie-insult van 30 minuten en daarna tot aan weer thuis.
Er ligt iets aan het voeteneind. Iets of iemand, tegen wie of welke ik vertel dat het dient op te houden, maar dat doet het niet: “Maak dat het stopt.”
In het JBZ: hallucinaties, vriendelijke verplegers, slecht kunnen slapen, de eerste nacht. Hallucinaties: verschillende collega’s van Brabant-Noord; Eekels, Markus, Klerks, 8893, dienstnummers, die op kasten naast mijn bed staan af te lezen. Ze zijn in de kamer naast mij met activiteiten bezig, die geheim zijn. Het is voortdurend druk op de gang.
Woorden die door mijn hoofd schieten: witte tovenaar, kristallen schedels. In de groene kamer schuin tegenover die van mij staat een hematietschedel mijn richting in te kijken. Ter grootte van een mensen schedel.
Ik ben sjamanistisch gehealed en gezuiverd, door de witte tovenaar en kristallen schedels, dat staat voor mij vast. Zo voelt het helemaal; zo voelt het goed.
Mijn lever marcheert weer, geen opboerend zuur, geen opgeven van ratatouille. Koffie zorgt voor het verdwijnen van het hoofdpijn gevoel.
Een witte tovenaar heeft donderdag/vrijdag aan het voeteneind gestaan, koude tocht.
Liedje op de radio (zondag, 14.35 uur) van Todd Rundgren: I see the light in your eyes. Het mijne is op donderdag uitgedaan en stilletjes komt het er weer in; maar vanaf nu gaat het echt mijn licht zijn!
Vrijdag, kan ook donderdag geweest zijn, heb ik onze cavia Teddy horen piepen op de gang, heb ik ook Lanto horen blaffen, luid en duidelijk en mijn vader hier tegen een verpleger/zuster horen zeggen: “Ja, we zijn hier al anderhalf uur”.
Er heeft iemand staan wachten aan de andere kant, het was een bekende, voelde ik, maar ik heb aangegeven dat dat niet ging gebeuren.
Ik ben op een ander niveau geweest.
Ik heb bij wijze van spreken in mijn iPod gezeten.
Lamb, Talk Talk, Cowboy Junkies, Magnolia Electric Co, Honesty van Boxer Rebellion, Phil Collins, Robert Cray Band, Dave & Steve Gordon.
Waar is mijn spierpijn gebleven? Of heeft die zich in de orgaankramp gezet?
THE HEALER THE HEALER
Welk een ervaring om te voelen of iets mij dient of niet (of iets positief voelt of juist niet)
Wat een mooie luchten boven Den Bosch.
Een keer met Amaya tot buiten geweest en in het zonnetje gestaan. In het café koffiegedronken. Dat ging best redelijk. Een paar uur later alleen weer naar buiten, opgelopen richting de Spoedeisende Hulp en bijna niet goed geworden, gauw terug met bonzend hart en trillende knietjes.
4 augustus 2011 (Lunaire Nacht)
In het JBZ wakker op een zkh-bed. Indiaan aan voeteneind die me inwijdt, later op kamer bij neurologie; Hematiet schedel die mij aankijkt vanuit kamer schuin tegenover die van mij. Hallucineren na platspuiten: ik meen aan het eind van de gang te liggen, maar lig vooraan: vorm van de lampen buiten. In de nacht naar vrijdag. Onderhuidse kloppingen, maar die verdwijnen langzaam.
5 augustus 2011 (Elektrisch Zaad)
Ik zal toch al ver naar huis kunnen zeker? Nee eerst een scan voor de lever te bekijken. Het wachten begint. Gelukkig kan ik nu alweer wat lopen en ook zo naar de badkamer stappen om te douchen en plassen. Ik heb veel dorst, maar zin in eten wat minder. Vanwege zuur. Ik krijg een middeltje, wat het wegneemt. 2x overgegeven, daarna niet meer.
6 augustus 2011 (zelfbestaande Slang)
Geen tv wel radio nu ik mijn wekkerradio van Amaya krijg. Amaya komt 2x per dag en soms werken en thuis onderhouden. Heel veel respect. Ik kan het echt niet uiten. Volgende week is ze jarig. Het gaat al beter, ik voel me best goed. Nooit geweten dat Aquarius lekker was.
7 augustus 2011 (overtoon Wereldoverbrugger)
Het blijft allemaal hetzelfde. Lezen gaat nog niet geweldig, maar al beter. Ik heb wel een en ander op papier geschreven van wat ik heb meegemaakt en wat voelt dat veranderd is.
8 augustus 2011 (Ritmische Hand)
Vandaag nog geen scan, morgen wel. Pie-Jay komt ’s middags. Fijne afleiding. Ik mag naar buiten als ik dat wil. Zon doet goed, samen met Amaya naar de ‘voordeur’. Later alleen op pad, maar dat viel tegen. Tot aan de Spoed gelopen, maar met trillende pootjes terug. (Schoon)ouders komen langs. Boel leesvoer, tot laat (23.00) gelezen.
9 augustus 2011 (Resonante Ster)
Om 11.00 de echo. Interessant. Daarna het grote wachten tot naar huis. De weg naar Helvoirt lijkt alles bekeken te worden door een scherpere bril. Thuisgekomen heel moe.
10 augustus 2011 (Galactische Maan)
Veel radio luisteren. Veel op de bank liggen. Tv verdraag ik niet. Nieuwe schedel: oranje calciet: voelt fijn aan.
11 augustus 2011 (Solaire Hond)
Op mijn kop gehad van Amaya; meer gaan liggen op bed ipv op de bank. Ze heeft gelijk. Liggend op bed wordt mijn contact met de kristallen schedels intenser. Iets doen kost veel energie.
12 augustus 2011 (Planetaire Aap)
Voor het eerst eens naar buiten; boodschappen doen. Ik ben blij dat ik de kar vast heb. Amaya’s cakejes zijn echt lekker. De Tzolkin wordt mij uitgelegd op deze middag, wanneer ik lig te rusten.
13 augustus 2011 (Spectrale Mens)
Amaya jarig. Feest is leuk maar gaat veel aan mij voorbij. Zo lang ik niet moet praten is het goed. Kristallen schedels voorgesteld aan schoonouders.
14 augustus 2011 (Kristallen Hemelwandelaar)
Vandaag is het feest voor de vrienden nav verjaardag Amaya. Drukker dan gisteren maar het gaat.
19 augustus 2011 (zelfbestaande spiegel)
Boodschappen doen gaat al beter.
22 augustus 2011 (resonante draak) GAP
veel rusten en radio luisteren en een beetje lezen.
23 augustus 2011 (galactische wind)
naar werk geweest; binnen 3 kwartier helemaal kapot. Maar het was geweldig. Daarna Helftheuvel: uiltje gevonden, beeldje.
24 augustus 2011 (solaire nacht)
de hele dag kippenvel rillingen. Over alleen of voornamelijk mijn rechterkant: Het mannelijke wordt geschoond. Soms zo intens dat mijn adem ervan stokt. Tegen de avond gaat het beter, adem stokt niet meer. Vest aangetrokken, helpt ook. Ik moet aan de slag; de taak overnemen. Initiatief en eigen verantwoordelijkheid oppakken.
25 augustus 2011 (planetair zaad)
Moeder jarig.
Rillingen/ademstokken lichtjes verbeterd.
26 augustus 2011 (spectrale slang)
Naar schoonvader geweest om te praten over wat ik heb ervaren. Geeft bruikbare inzichten. Naar apotheek geweest voor medicijnen. Met rillingen en ademstokken tot en met. Volgens mij is het hyperventilatie.
27 augustus 2011 (kristallen wereldoverbrugger)
Naar Tilburg geweest met Amaya. ’s Avonds Chinees gedaan bij schoonouders. Hyperventilatie is over.
28 augustus 2011 (kosmische hand)
Naar Emjay zijn verjaardag. Er zit meer mens in Emjay. Zoontje van iemand keek vol verbazing iedere keer boven mijn hoofd weg.
29 augustus 2011 (Magnetische Ster)
Tijd kruipt vooruit. Ik kan niet wachten tot Amaya terugkomt van werken en dan iets gaan doen. Eet veel.
30 augustus 2011 (Lunaire Maan)
De vijf inzichten en er mee bezig gaan. Naar Hoek van Holland geweest met Amaya en Aaron. Was heerlijk. Intenties gelegd, met Amaya gepraat: duidelijker nu.
31 augustus 2011 (Elektrische Hond)
Een goede dag gehad, ’s avonds geknipt door KaEm.
1 september 2011 (Zelfbestaande Aap)
Bedrijfsarts geweest. Bij collega’s geweest; al beter dan vorige dinsdag, ga fysio doen om conditie op te bouwen.
2 september 2011 (Overtoon Mens)
Naar fysio geweest voor intake. Ik zal meer moeten gaan doen. Met Amaya en schoonmoeder gepraat tot laat in de middag, dan boodschappen.
3 september 2011 (Ritmische Hemelwandelaar)
Amaya werkt dubbel en ik eet voor twee.
4 september 2011 (Resonante Tovenaar)
Het is warm; lig onrustig te ‘slapen’; dan onweer; raam dichtdoen; nu weet ik waar de onrust vandaan kwam: Kroket een mail gestuurd, agenda bijgewerkt en nog zo wat dingetjes. Aan de slag!
5 september 2011 (Galactische Adelaar)
Mailtje gestuurd en terugontvangen van Mien, de verkoopster van de eerste schedel, heel lief. Het lijkt er op dat ik het voelen steeds meer aan het integreren ben. Ik kan na voelen ook loslaten.
6 september 2011 (Solaire Krijger)
Mailtje terug van Kroket: heel erg lief. Ook nog een kaartje van de baas van het werk. Het gaat goed en steeds beter! De BN-avond ging volgens wat we voor ogen hadden. Het was open gezellig en inzichtrijk.
7 september 2011 (Planetaire Aarde)
Naar fysio: Moe thuisgekomen, tussen 4 en 6 geslapen. Ging beter dan gedacht. Alles wat niet overeenkomt met de waarheid of wat ik niet nodig heb, laat ik los: waarschijnlijk ook de fysio. Ik heb er moeite mee, maar het is nodig: durven!
8 september 2011 (Spectrale Spiegel)
Wakker geworden als herboren. Hondje gelaten en daarna wandelen voor bijna een uur en daarna gefietst; ging goed. Voel me fris! Ik begin steeds beter door te krijgen hoe het/ik werk(t). Aan de slag ermee!
9 september 2011 (Kristallen storm)
Stofzuigen, dweilen, wandelen, boodschappen doen, ging allemaal goed. ’s Avonds belletje van C van B van de Munay-ki inwijdingen.
10 september 2011 (Kosmische Zon) GAP
Mosselen gegeten met Amaya en schoonouders. Heerlijk! De spirituele beurs was een succes. Open-minded naar binnen gegaan. Van allerlei aangereikt gekregen: 2 kaartjes, een poster (niet meegenomen). Viel goed binnen. En ook een steen gekocht: polychroom jaspis. Concertje was mooi met didg en klankschalen.
11 september 2011 (Magnetische draak) GAP
De eerste dag van de nieuwe Tzolkinronde. Ik dacht: nieuwe intentie staat op kaartje van de meneer op de beurs (Angst en vertrouwen kunnen niet tegelijkertijd bestaan). Amaya geeft verdieping na bezoek aan Sezee door er aardse liefde aan toe te voegen. Ook naar schoonouders gebracht.
12 september 2011 (Lunaire Wind)
Naar C van B haar avond geweest.
13 september 2011 (Elektrische nacht)
Kiezen tussen gevoel en materie en ernaar gaan leven. Dat is het zwaartepunt van de dag, De schedel is er. Het is een groene fluoriet vol aardse liefde.
14 september 2011 (zelfbestaand Zaad)
Galactische verjaardag. Mijn altaar gefatsoeneerd. Hij is bijna volledig nu.
5 oktober 2012 tot en met einde oktober
Dit is geen dagboek entry. Dit is een optekening van mijn ervaringen van de 2e ziekenhuis episode. Deze kwam pakweg 14 maanden na het eerste avontuur.
Het was een heel andere ervaring dan die van een jaar daarvoor. OP vrijdag 5 oktober 2012 aan het eind van de werkdag. Het was die 1e week na het verlof. Het begon op het werk. Zomaar, plotseling, uit het niets. Dacht ik toen. Het bleef niet bij een insult. Het bleef terugkomen. Dat had ik nog nooit meegemaakt. Uiteindelijk naar de HAP en toch maar weer naar het ziekenhuis. Ook daar bleef het steeds weer terugkomen, eens in de zoveel tijd. Toch maar naar eenpersoonskamer verhuisd. Mijn roepen, tieren en gillen was niet zo geweldig voor de nachtrust van de andere patiënten op de kamer waar ze mij eerst hadden geplaatst. Op de eenpersoonskamer lag ik meer op mijn gemak en daar had ik alle tijd en ruimte om uit te kuren. Tot het op een bepaald moment bijna mis ging. 's Avonds was er door Amaya en schoonvader het nodige gedaan aan energetische ondersteuning.
Tijdens het medicijnen uitdelen, begon het weer. Ik had de medicijnen ingenomen en direct ging het van start. Ik zeg doodleuk tegen de zuster "deze stopt niet meer". De zuster gelooft mij niet. Ik kreeg wel gelijk. Bijna dan toch. Vanaf 10 uur 's-avonds tot de andere ochtend, heb ik voor mijn gevoel niet anders dan in insulten gelegen. Er kwam geregeld een nachtzuster op de kamer zitten. Of dat dacht ik tenminste. God weet was ik inmiddels zo aan het ijlen geslagen dat droom en werkelijkheid door elkaar aan het lopen waren. Het was in ieder geval een bijzondere nachtzuster want haar kleding en houding kwam niet per se overeen met die van een nachtzuster. Ik heb haar daarna ook niet meer op de afdeling gezien. Wat of wie ik zag, gaf mij in ieder geval veel steun. Ze waakte over mij. Er werd in mijn verbeelding op een gegeven moment ook een knoert van een spuit neergelegd, om mij van de wereld te spuiten, mocht dat nodig zijn.
Op een gegeven moment voelde en hoorde ik het in het midden van mijn voorhoofd achter mijn 3e oog zo'n beetje, iets boven de wenkbrauwen, kraken. Dat gaat hier niet goed komen, wist ik gelijk. Toen gebeurde er iets bijzonders. Ik bracht, ander erbij na te denken of stil te staan, instinctief mijn rechterwijsvinger naar mijn voorhoofd en drukte in op de plaats waar ik het had voelen kraken. Het stopte.
Even later kwam een kuisvrouw langs om de vloer te dweilen. Zij zong een liedje. Dat raakte mij toen enorm. Ze pakte mijn hand nog vast weet ik.
Nu, meer dan 10 jaar later, weet ik niet goed meer wat er precies wel en niet echt gebeurd is. Zo ver ben ik weg geweest. Zo ver dat ik er bijna niet meer was geweest en dit niet had kunnen opschrijven. Van die nachtzuster, die spuit en de kuisvrouw durf ik nu niet meer goed te zeggen of het echt is gebeurd. Feitelijk is gebeurd. Ik heb het in ieder geval wel zo beleefd.
Het avontuur, de koeling, de marteling, was nog niet ten einde helaas. Ik werd naar een specialistisch centrum gedirigeerd. In het ziekenhuis wisten ze met mij geen raad meer.
Ik was moe, na dat avontuur. Heel erg moe. Ik heb geen woorden voor hoe moe ik toen was. Zo moe was ik nog nooit geweest. Amaya bracht mij naar dat specialistisch centrum. Zij snapt nog altijd niet goed , dat ik met al die vermoeidheid zo'n intensief intakegesprek dat aardig lang duurde, heb volgehouden.
Ik kreeg een kamer annex cel toegewezen. Er liep een schaap rond in de tuin die aan de kamer grensde. Aan dat schaap heb ik veel steun gehad. Ik ging gelijk naar bed want ik wilde niet anders dan slapen. Maar dat mocht niet. Ik werd eigenlijk geacht in de gemeenschappelijke huiskamer aanwezig te zijn, zodat de begeleiders, de bewaking, mij kon observeren. Daar had ik geen zin in en geen behoefte aan. Al wat ik wenste was rust, rust en nog eens rust. Een medewerkster wees mij er op een gegeven moment op dat ik er vrijwillig was en dat als ik dat wenste op ieder moment naar huis kon. Dat liet ik me geen twee keer zeggen. Zeer tegen de zin in van het centrum zelf, heeft Amaya mij opgehaald en naar huis gebracht. Dat had wat meer voeten in de aarde dan ik kan vertellen, maar dat is allemaal langs mij heen gegaan.
Hoe we er weg geraakt zijn en heelhuids zijn thuis gekomen, dat snap ik niet goed. Het lukte in ieder geval wel. Thuis kreeg ik even een terugval, maar ik wist goed waar ik mee bezig was en even later ging het weer beter en kon ik verder aan mijn herstel werken.
Reactie plaatsen
Reacties